Παράπλευρα οφέλη!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ

250 Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου ψήφισαν στην ίδια κατεύθυνση και μετέτρεψαν σε νόμο νομοσχέδιο που πρότεινε η κυβερνητική πλειοψηφία.

Οι Βουλευτές αυτοί ανήκουν σε τέσσερα διαφορετικά κόμματα της Ελληνικής Βουλής. Οι Βουλευτές αυτοί είχαν υπόψη τους τις αντιδράσεις των επικεφαλής των διοικήσεων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Χώρας. Γνώριζαν επίσης - κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου - την πιθανότατη αντίδραση των οργανωμένων φοιτητικών νεολαιών, ως παγίως συμβαίνει ανέκαθεν όποτε μεταβολή εκ του τέλματος.

Οι οπαδοί των εν λόγω κομμάτων περιέργως πως, δεν βρέθηκαν αντιμέτωποι να κατηγορούν αλλήλους, ως οπαδούς κομμάτων που καταστρέφουν την Χώρα, την Παιδεία κ.ο.κ.  

Όλα μοιάζουν απίστευτα και όμως όντως συνέβησαν. Η Βουλή των Ελλήνων αποφάσισε πρωτοφανώς και με εντυπωσιακή πλειοψηφία την μετατροπή του προταθέντος νομοσχεδίου σε νόμο του Κράτους.

Ωρίμασαν οι συνθήκες, συνέκλιναν οι αντιτιθέμενες απόψεις και θέσεις των κομμάτων επί του συγκεκριμένου ζητήματος και προκάλεσαν την πρωτάκουστη και θετική για τα ελληνικά δεδομένα  ψηφοφορία.

Προφανώς το πολιτικό σύστημα κάτω από την πίεση της κρίσης και της γενικευμένης αμφισβήτησης του κύρους του εκ μέρους της κοινής γνώμης, υποχρεώθηκε να μεταλλάξει τις συμπεριφορές και να μετατρέψει την κομματική συμπεριφορά σε επιτέλους πολιτική συμπεριφορά προκειμένου να επιβιώσει.

Παρακολουθήσαμε με προσοχή και ενδιαφέρον τη συζήτηση στη Βουλή και διαμορφώσαμε θετική άποψη για το ψηφισθέν νομοσχέδιο και θεωρούμε την εφαρμογή του νόμου αυτού σημαντική συμβολή στα της Παιδείας του τόπου μας αλλά ούτε για μια στιγμή διέφυγε η προσοχής μας από το γεγονός της σύμπτωσης των απόψεων των βουλευτών, των εχθρικών πάντοτε μεταξύ τους κομμάτων, και της στείρας κατά παράδοση, αντιπαράθεσής τους αφής υπήρξαν.

Τα προβλήματα αυτού του τόπου ήταν πάντα προϊόν της πολιτικής ασυνεννοησίας, της ακραίας και στείρας κατ’ έθιμο αντιπαράθεσης που πάντοτε ακύρωνε ότι αυτός ο Λαός μπορούσε ανέκαθεν καλύτερο να δημιουργήσει και να κατακτήσει.

Με αυτές τις λίγες σκέψεις επιθυμούμε να τονίσουμε εμφατικά την αποφασιστικής αξίας και αποτελεσματικότητας πρακτική, που προσφέρει η συναίνεση, η συνεργασία, η εποικοδομητική αντιπολίτευση, η αποφυγή καταγγελτικού λόγου, η ψύχραιμη και νηφάλια σκέψη, η καλή πρόθεση σε κάθε περίπτωση, διότι η πολιτική δεν αφορά προσωπικές διαφορές αλλά διαχειρίζεται ζητήματα αποκλειστικώς δημοσίου συμφέροντος και μόνο.

Η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα στη πολιτική διαδικασία δεν μπορεί να είναι ζητούμενο ή ευκταίος στόχος αλλά δομικό στοιχείο και εκ των ουκ άνευ χαρακτηριστικό της. Η συχνότατη άλλωστε επίκληση της σοβαρότητας και της υπευθυνότητας εκ μέρους των ιδίων των πολιτικών όταν απευθύνονται στους συναδέλφους τους, αποκαλύπτει το μέγεθος της έλλειψης των και την απόσταση που απαιτείται να καλυφθεί. προς τούτο.

Αν και τώρα επίκειται να αναδυθεί το πρόσκομμα της αντισυνταγματικότητας του νόμου από το καθηγητικό κατεστημένο και άλλα χίλια δυο εμπόδια από το αρνητικό μη αντιπροσωπευτικό των φοιτητών, αυτοαποκαλούμενο φοιτητικό κίνημα, ένα μένει βέβαιον το ότι ένα βήμα συνταρακτικό έχει συντελεσθεί.

Η συνέχισή του και σε αναλόγου σημασίας ζητήματα που ταλανίζουν χρονίως τον τόπο θα αποδείξει ότι τα προβλήματα μας μπορούν να βρουν τη λύση τους αλλά και το πολιτικό σύστημα ενδεχομένως την επιβίωσή του.