O κλάδος των ανύπανδρων θυγατέρων, ο στόχος της τρόικας και η αποδοχή αυτοκαταδίκης!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΑΚΗΣ

Βασική προϋπόθεση χορήγησης σύνταξης σε πολίτη αποτελεί να έχει εργαστεί και να έχει για δεκαετίες καταβάλει τις ανάλογες ασφαλιστικές εισφορές στο ταμείο από το οποίο θα πάρει την σύνταξη.  Είναι όμως έτσι στην Ελλάδα;

Βεβαίως όχι διότι υπάρχουν «κλάδοι» Ελλήνων πολιτών όπως ο «κλάδος» των ανύπανδρων μεν αλλά όχι απαραίτητα παρθένων θυγατέρων, που λαμβάνει σύνταξη χωρίς να έχει στο ελάχιστο εργαστεί γι’ αυτό και χωρίς να έχει καταβάλλει ούτε μία εισφορά.

Ο προκλητικός αυτός προνομιακός τρόπος που δίνονται αυτές οι συντάξεις από το 1926 (πατέρας ΔΥ προς κόρη) καταργεί κάθε έννοια ισότητας που μπορεί να αφορά είτε την ισότητα έναντι των ανύπανδρων αγοριών είτε την ισότητα έναντι πολιτών που έχουν ανύπανδρες θυγατέρες αλλά έχουν την ατυχία να είναι ασφαλισμένοι σε άλλα ταμεία (ΤΕΒΕ, ΙΚΑ κλπ).  
 
Η σύνταξη που ηθικά δεν δικαιούται η «άγαμη θυγατέρα» δεν χορηγείται χωρίς παροχές αλλά εμπλουτίζεται από φαρμακευτικές - νοσηλευτικές παροχές, διακοπές σε θέρετρα αξιωματικών  (ΚΑΑΥ), προσφορές στο εξωτερικό κλπ.

Στη χώρα συνεπώς των θαυμάτων που λέγεται Ελλάδα, οι «θυγατέρες» των Αξιωματικών και κάποιων κλάδων ΔΥ, είναι απλώς ακόμη μία περίπτωση που χωρίζει τους πολίτες σε δύο κατηγορίες. Είναι μια ακόμα περίπτωση που το ποσοστό που παραμένουν άγαμες είναι 100% ως εσαεί ανύπανδρες θυγατέρες του θανόντος (υποχρεωτικό αλλά και αναπόφευκτο).

Ο νόμος 3865/2010 (συνταξιοδότηση άγαμων ή διαζευγμένων θυγατέρων) έκανε τη πρώτη μικρή προσπάθεια κατάργησής του ανήθικου προνομίου με την κλιμακωτή περικοπή των συγκεκριμένων συντάξεων ανάλογα με τα υπόλοιπα εισοδήματα των ωφελούμενων.

Αυτές τις ημέρες φημολογείται ότι θα επιχειρηθεί να κοπούν οι συντάξεις των άγαμων θυγατέρων για δεύτερη φορά και πιθανόν θα μας δοθεί ακόμα μία ευκαιρία να θαυμάσουμε το «δαιμόνιο της φυλής» με το πλήθος των περιπτώσεων που είτε είχαν αμελήσει να δηλώσουν το γάμο τους, είτε το πραγματικό τους εισόδημα, προκειμένου να διατηρήσουν ζωντανή την οικονομική στήριξη του θανόντος. 

Η φημολογία στήθηκε όταν ξαφνικά το νούμερο - στόχος αφαίμαξης των Ελλήνων από την έξω ή έσω τρόικα, «αναθεωρήθηκε προς τα πάνω» φτάνοντας τα 13,5 δις € ή και στα 20 δις € ενώ προσπαθούσαμε ακόμα να «χωνέψουμε» τα επιπλέον δις ή όποιου άλλου προς τα πάνω ποσού.

Η αστάθεια του ποσού - στόχου, που θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες, μπορεί να είναι εντυπωσιακή, αλλά δεν είναι θαύμα.  Το θαύμα, σε αυτή τη  χώρα των θαυμάτων, είναι ότι είτε πρόκειται για 11,5 δις είτε για οποιοδήποτε άλλο ποσό,  τα μέτρα είναι σταθερά ως προς την ασύδοτη εξειδίκευσή τους και πρόκειται ουσιαστικά για τον εξής ένα στόχο: αποπροσανατολισμός της Ελληνικής Κοινωνίας με τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που δυστυχώς, αφενός θα εξαιρεί π.χ. βουλευτές και αφετέρου δεν θα περιλαμβάνει επιφανειακές περικοπές όπως τις εσαεί άγαμες θυγατέρες ή τους οφθαλμιατρικά μόνο τυφλούς κλπ ανάλογες ομάδες αλλά θα περιλαμβάνει και το σύνολο των σκληρά εργασθέντων Ελλήνων......

Κατά τα άλλα ούτε χρεοκοπήσαμε μέχρι τώρα αλλά και ούτε φύγαμε μέχρι σήμερα από το ευρώ, όπως αποφάσισε το 45% του Ελληνικού Λαού κατά δηλωμένη δημοκρατική απόφαση και είναι να απορεί κανείς πως μια καταδίκη ονομάζεται σωτηρία και γίνεται αποδεκτή δια της ψήφου!