Ο ρεαλισμός θεμέλιο του οράματος!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ

Η Ελλάδα μικρό καράβι που ταξιδεύει, στη διάρκεια της ιστορίας, στους ωκεανούς  απροστάτευτο. Οι καιροί άστατοι και απρόβλεπτοι. Άλλοτε την  πάνε οι άνεμοι άλλοτε οι καπεταναίοι της, με την προσοχή τους τεταμένη στα τέσσερα σημεία των οριζόντων να προλάβουν το κακό, άλλοτε τέλος ακυβέρνητη από έριδες ή τυφλούς καραβοκύρηδες.

Άλλοι θαυμάζουν τον πολιτισμό των προγόνων μας, άλλοι τον ζηλεύουν, όλοι τον γνωρίζουν και τον αναγνωρίζουν. Εμείς σηκώνουμε το βάρος της φήμης μας αλλά με δυσκολία ανταποκρινόμαστε με συνέπεια και συνέχεια σε αυτή.

Εξακολουθητικά πορευόμαστε, ως Λαός και ως Χώρα, σε δύσκολο περιβάλλον, και κατά κανόνα τα καταφέρνουμε, ενίοτε ωστόσο τα πράγματα επιδεινώνονται και οι δοκιμασίες κορυφώνονται, όπως τώρα.

Η διάγνωση, λένε οι γιατροί, είναι η μισή θεραπεία. Αναρωτιέται κανείς πόσες ελπίδες έχουμε να θεραπευθούμε όταν ουδέποτε συμφωνούμε στη διάγνωση, ούτε και τώρα.

Στις μεγάλες προσπάθειες, στους μεγάλους στόχους, στους μεγάλους κινδύνους απαιτητή η συνέργεια, η συνεργασία, η αλληλοβοήθεια κ.ο.κ. Βλέπετε τίποτε από αυτά στον ορίζοντα; Όχι βέβαια. Κατόπιν τούτου πόσες ελπίδες σωτηρίας έχουμε;

Η νηφαλιότητα μεγιστοποιεί την αποτελεσματικότητα της σκέψης και επιτρέπει την επιλογή των βέλτιστων επιλογών και των σοφότερων αποφάσεων.

Εντοπίσατε πουθενά τη πολύτιμη και δυσεύρετη νηφαλιότητα;  Έχουμε ελπίδες;

Μόνη και ίσως τελευταία ελπίδα το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να αντιστρέψει την αυτοκαταστροφική μας νοοτροπία!