Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους……....είναι η μόνη διέξοδος της Ελλάδας από την κρίση!

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

Από το 2000 μέχρι το 2009 το Ελληνικό κράτος δανείστηκε 480 δις. ευρώ με πολύ ευνοϊκά επιτόκια για να αποπληρωθούν 410 δις. τοκοχρεολύσια μόνο!

Αξιοσημείωτο είναι ότι τα μακροοικονομικά μεγέθη της χώρας παρουσιάζουν τον προϋπολογισμό του κράτους  χωρίς τα τοκοχρεολύσια........ισοσκελισμένο!

Επομένως είναι αναγκαίο να μειωθεί άμεσα το βάρος του χρέους από 160% περίπου επί του ΑΕΠ που είναι σήμερα!

Επειδή στην οικονομία δεν υπάρχουν παρθενογενέσεις!...στην πραγματικότητα έχουμε μπροστά μας μόνο τρεις επιλογές για να μπορέσει να βγει από το αδιέξοδο η ελληνική οικονομία.....αφού ο λογαριασμός του «Μνημονίου» δυστυχώς δεν βγαίνει!....... παρόλα τα μέτρα σκληρής λιτότητας που εφαρμόστηκαν τον τελευταίο χρόνο!

- η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του συνόλου του δημοσίου χρέους που ανέρχεται σε 450 δις. ευρώ περίπου (340 δις. ευρώ είναι μόνο το παλαιό χρέος)  κατά  25 – 30 χρόνια.

- η μείωση των επιτοκίων του συνόλου του δημοσίου χρέους σε συνδυασμό με την επιμήκυνση του.

- η πώληση κρατικής περιουσίας και επαναγορά της  με  χρηματοδοτική επαναμίσθωση (sale and lease back). Η διάρκεια της μισθωτικής περιόδου ποικίλη ανάλογα με το είδος της κρατική περιουσίας ( κτηματικής ή ακίνητης ) και την αξία της κρατικής περιουσίας ( υπό απόσβεση ή όχι ) και μπορεί να κυμανθεί από 33 έως 99 χρόνια!

Αυτό το είδος της Χρηματοδοτικής Μίσθωσης, σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, είναι ένα σύγχρονο  μεσομακροπροθεσμιακό χρηματοδοτικό εργαλείο που προσφέρει την δυνατότητα άμεσης αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας με τρόπο παραγωγικό για την χώρα! 

Η πρώτη εναλλακτική επιλογή είναι η ολιγότερο οδυνηρή λύση που αφήνει περιθώρια ανάκαμψης! Δεδομένου ότι η αποπληρωμή του χρέους θα γινόταν σε μικρότερες δόσεις η επιλογή αυτή φαντάζει πιο ρεαλιστική καθώς δύναται να συνδυασθεί με πιο «ήπια» δημοσιονομικά και διαρθρωτικά μέτρα  σε συνδυασμό με τον άμεσο εξ ορθολογισμό των δαπανών του δημοσίου και την πάταξη της φοροδιαφυγής!

Η δεύτερη επιλογή αφήνει ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια ανάκαμψης αφού το ποσό του τοκοχρεολυσίου σε βάθος χρόνου θα ήταν μικρότερο!

Η τρίτη επιλογή είναι η πιο αποτελεσματική, διότι το «τίμημα» της πώλησης κρατικής περιουσίας  θα μειώσει άμεσα και δραστικά την δαπάνη εξυπηρέτησης των δανείων (τόκους και χρεολύσια). Με την επιλογή αυτή δίνεται ακόμη η  δυνατότητα στο κράτος να βελτιώσει  την εικόνα του ισολογισμού του μέσω της μείωσης του βραχυχρόνιου χρέους του και να επιτύχει ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης!

Επίσης η κρατική περιουσία δεν θα εκποιηθεί διότι η κυριότητα της περιέρχεται στο κράτος με την λήξη της περιόδου μίσθωσης έναντι ενός προσυμφωνημένου συμβολικού τιμήματος!

Η αναδιάρθρωση με «κούρεμα» του χρέους δεν είναι «εφικτή» επιλογή διότι (1) ισοδυναμεί με ελεγχόμενη πτώχευση!.... (2) καταλήγει στο ότι οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων θα αναγκαστούν να παραιτηθούν από μέρους των αξιώσεών τους......αφού πρώτα τους δοθούν εχέγγυα που δεν είναι άλλα από μια πολιτική σκληρής λιτότητας με την εφαρμογή  πρόσθετων μέτρων!

Κατά της αναδιάρθρωσης τάχθηκαν ο Οικονομικός Σύμβουλος της κυβέρνησης κ. Λουκάς Παπαδήμας, ο Νομπελίστας Κύπριος Οικονομολόγος Dr Χ. Πισσαρίδης, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Γ. Προβόπουλος, ο Επίτροπος κ. Ολι Ρεν και ο Πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Τρισέ!...και πολλοί άλλοι επιφανείς οικονομολόγοι όπως π.χ. ο Ιταλός Λορέντζο Μπίνι Σμάγκι διοικητικό στέλεχος της ΕΚΤ, ο Ισπανός Μανουέλ Γκονζάλες μέλος του Δ.Σ. της ΕΚΤ.

Αντίθετα οι αναλυτές των γνωστών οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης S&P, Moody’s και Fitch εκτιμούν / τζογάρουν ότι οι πιθανότητες η Ελλάδα να προχωρήσει σε γενική αναδιάρθρωση του χρέους της είναι περίπου μία στις τρεις!

Ο κατά περίεργο τρόπο εγκλωβισμός της Ελλάδος από τους «πεφωτισμένους» ή τους «illuminati» των διεθνών κερδοσκοπικών κύκλων και των κορυφαίων επενδυτικών  (πολιτικοοικονομικών)  λόμπι  δυστυχώς.............συνεχίζεται!

Φτάνει πια!......όσο πιο  γρήγορα  απεγκλωβιστούμε  από  την  «χρεοκρατία».......τόσο το καλύτερο!!