Η νότια Χώρα του....βορά!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ

Σαν τρέχεις στις ταχύτητες που οι καιροί απαιτούν επιβάλλεται να προβλέπεις τις στροφές μπροστά σου. Ειδάλλως κινδυνεύεις να εκτροχιαστείς, να ανατραπείς, να μείνεις πίσω, να χαθείς.

Τους ρυθμούς δεν τους διαλέγεις, πάντα μόνος σου οι περισσότεροι σου προκύπτουν. Μένει σε σένα να μπορέσεις να συντονίσεις το βήμα σου με τις διεθνείς εξελίξεις, ιδίως αν συμβαίνει να είσαι μικρός.

Η Ελλάδα είναι μια Χώρα και μικρή και ταυτόχρονα μεγάλη. Μικρή στο μέγεθος αλλά παράλληλα ανάμεσα στις 30  περισσότερο αναπτυγμένες οικονομίες του κόσμου. Τα όσα κατακτήσαμε, παρά τα λάθη και τις παραλείψεις στην πρόσφατη μετά την Χούντα περίοδο είναι τόσα, που ήταν αδύνατο να θεωρηθούν όνειρα ανθρώπου με σώας φρένας....πριν μόλις 30 χρόνια!

Μετέχουμε ομάδας υψηλού επιπέδου μελών, την Ε.Ε. Βέβαια τούτο συνεπάγεται κοινή μοίρα με το σύνολο των Χωρών οι οποίες την συναποτελούν. Ωστόσο οι πιθανότητες η κοινή πορεία μας μαζί τους να αποβαίνει για μας θετική είναι προφανώς περισσότερες μιας καταστροφικής εξέλιξης.

Η επιλογή της ένταξής μας στην Ε.Ο.Κ. τότε, υπήρξε σωτήρια. Επιβλαβής αποδείχτηκε η μη αξιοποίηση εκ μέρους μας των ευκαιριών που μας πρόσφερε! Εξαπατήσαμε τον εαυτόν μας νομίζοντας πως η στιγμή της ένταξης σήμαινε από μόνη της και αναβάθμισή μας σε ευρωπαϊκού επιπέδου Κράτος και Οικονομία. Υπήρξε τούτο πλάνη μεγάλη και οικτρά. Ακριβώς το αντίθετο συνέβαινε.

Έπρεπε τρέχοντας να κτίσουμε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκού επιπέδου Κράτος και μια Οικονομία ανταγωνιστική των εταίρων μας. Αντί αυτών σε μεγάλο βαθμό επιχειρήσαμε να ξεγελάσουμε αλλά περισσότερο να ξεγελάσουμε εαυτόν.

Τώρα γυμνοί και αδύναμοι παρασυρμένοι από το παγκόσμιο οικονομικό τσουνάμι αναμένουμε πέραν των προσπαθειών μας και το θαύμα.

Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά και χιλιοακουσμένα Η επανάληψη όμως,  μήτηρ πάσης μαθήσεως, αν και τούτο δεν απεδείχθη στην περίπτωσή μας χρήσιμη γνώση και εμπειρία.

Ουδέποτε ως Λαός δεν εκτιμήσαμε σωστά τις καταστάσεις κατά την περίοδο που ίσχυαν. Μόνο μερικοί από τους ηγέτες μας πήραν αποφάσεις βλέποντας στο μέλλον και μας τις επέβαλαν. Ευτυχώς. Αιωνία  τους μνήμη!