Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ
Ως πολίτης οφείλεις να θεωρείς τους εκλεκτούς του Λαού απολύτως υπεύθυνους και συνεπείς ανθρώπους. Δεν επιτρέπεις στον εαυτόν σου να αμφισβητεί τουλάχιστον τις καλές τους προθέσεις και αρκείσαι στο να στέκεσαι κριτικά απέναντι στις πράξεις τους μόνο αξιολογώντας τες. Θέλεις να πιστεύεις πως οι όποιες παραλείψεις τους ακόμη και τα διαπιστωμένα λάθη τους αντιστοιχούν στην ανθρώπινη αδυναμία και για αυτό μένεις επιεικής.
Αντιθέτως η όποια αυστηρότητά σου ως πολίτη, βασίζεται απλώς και μόνο στο ότι θεωρείς το ρόλο τους εξαιρετικά σημαντικό για το δημόσιο συμφέρον και δεν μπορείς να επιτρέπεις και να αφήνεις την διαχείριση του παρόντος αλλά και του μέλλοντος της κοινωνίας μας σε πολιτικούς που υστερούν έναντι άλλων.
Για αυτό στις εκλογές με υπευθυνότητα εκ μέρους σου καταλήγεις να ψηφίζεις τους πιο άξιους, τους πιο τίμιους αυτούς που νομίζεις ότι διαθέτουν όραμα πραγματοποιήσιμο για το μέλλον και αξίζουν την πρωτοκαθεδρία στην καθοδήγηση της ζωής σου και του Λαού.
Παρακολουθώντας τα όσα γύρω μας συμβαίνουν και μας αποκαλύπτονται καθημερινά μάλλον όλα τα παραπάνω διατυπωθέντα αποτελούν τον ορισμό της αφέλειας.
Μέτρα σκληρά για τους πολλούς συμπατριώτες μας ταλανίζουν ήδη δυόμισι χρόνια. Χαρακτηρίστηκαν μέτρα άδικα και από την ίδια την κυβέρνηση που τα αποφάσισε, διότι προφανώς ήθελε να μας πει πως λόγω του επείγοντος του πράγματος αναγκάστηκε τότε να προβεί σε οριζόντιες περικοπές, εξ αντικειμένου άδικες, ελλείψει της δυνατότητας να συλλάβει την φοροδιαφυγή εκ μέρους των εχόντων και κατεχόντων μιας και δεν διέθετε τον απαραίτητο μηχανισμό προς τούτο.
Μέτρα σκληρά για τους πολλούς συμπατριώτες μας ταλανίζουν ήδη δυόμισι χρόνια. Χαρακτηρίστηκαν μέτρα άδικα και από την ίδια την κυβέρνηση που τα αποφάσισε, διότι προφανώς ήθελε να μας πει πως λόγω του επείγοντος του πράγματος αναγκάστηκε τότε να προβεί σε οριζόντιες περικοπές, εξ αντικειμένου άδικες, ελλείψει της δυνατότητας να συλλάβει την φοροδιαφυγή εκ μέρους των εχόντων και κατεχόντων μιας και δεν διέθετε τον απαραίτητο μηχανισμό προς τούτο.
Άφησε σαφώς να εννοηθεί πως είναι στις προθέσεις της και στις προτεραιότητές να διορθώσει την αδικία υπονοώντας πως τούτο θα προκύψει, από τα λεφτά που υπάρχουν, ενθυλακωμένα στα θησαυροφυλάκια των μεγάλο-φοροφυγάδων εδώ στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Πέρασαν από τότε δυόμισι γεμάτα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις που εν τω μεταξύ μεσολάβησαν και η προσπάθεια απέδωσε προφανώς τα ελάχιστα ή καθόλου και επαναλήφθηκε το επαχθές των οριζόντιων περικοπών δίχως εν τω μεταξύ να δημιουργηθεί ικανός φοροεισπρακτικός μηχανισμός και φυσικά χωρίς να υπάρξει η δίκαιη κατανομή των βαρών δια της συλλήψεως της φορολογητέας ύλης. Έτσι ανέβλυσε ο θυμός που κατέκλυσε την κοινωνία. Ένας θυμός που πρέπει να μεταλλάξουμε σε ευθυκρισία.
Και ξαφνικά να την, να την τη λίστα που έγινε.....«στικάκι»!!
Τώρα ο Λαός μας ενεός πάλι διαπιστώνει την φοροδιαφυγή να χωράει σε ένα «στικάκι» και να χάνεται κάπου σε ένα συρτάρι που στην πρόσοψή του αναγράφεται στην ετικέτα «ανικανότητα, ανευθυνότητα, υποκρισία κ.τ.λ.» ενθάδε κείνται.
Δεν μας επιτρέπεται πλέον να παραμείνουμε αφελείς αν θέλουμε να έχουμε δικαίωμα στην προσδοκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου