Ο Λάκης.....ο Μίκης και η κακή μας μοίρα!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ

Δεν υπάρχει ευκολότερο πεδίο ανάπτυξης επιρροής από εκείνο που αφορά επιθυμούντες ή δυσαρεστημένους. Αρκεί να καταγγέλλεται όποιος εμποδίζει την ικανοποίηση της επιθυμίας και παράλληλα εκείνος που δυσαρεστεί με αποφάσεις  παρά το ότι αντικειμενικά μπορεί να είναι χρήσιμες ακόμη και αναγκαίες.

Η επιτυχία του Λάκη και του Μίκη είναι δεδομένη και η παράσυρση της κοινής γνώμης επίσης εξασφαλισμένη.

Θα ακουστεί ασεβές ως προς τον Λαό και τη Λαϊκή Κυριαρχία αλλά είναι μάλλον αληθές το ότι η του Λαού συνήθης συμπεριφορά κινείται στα ακραία σημεία, της  στάσης οπαδού αφενός και της εξέγερσης αφετέρου. Ενδιαφέρον παραμένει και είναι ζητούμενο η στάση του Λαού ανάμεσα σε αυτές τις καταστάσεις.

Πανθομολογούμενο το ότι το πολιτικό Σύστημα έχει ολοκληρώσει το κύκλο του αν αυτό αρχή έχει τη πτώση της Χούντας το 1974. Έχει εν τω μεταξύ προσφέρει πολλά στη Χώρα και το Λαό μας. Κοντεύουν να συμπληρωθούν 40 χρόνια ομαλού δημοκρατικού βίου που ουδέποτε υπήρξε προηγουμένως στον τόπο μας από την απελευθέρωσή μας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη δημιουργία του Ελληνικού Κράτους.

Τούτο χρειάζεται να το γνωρίζουμε καλά και να το ενθυμούμεθα αδιαλείπτως. Στο ίδιο διάστημα η οικονομία της Χώρας εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και τούτο απαιτείται να γνωρίζουμε καλά και να μη το ξεχνούμε ούτε στιγμή.

Αλλά ο Λαός μας όσο και η ηγεσία του συνηθίζουν να αφήνουν μεγάλο μέρος των ευκαιριών ανεκμετάλλευτες. Η μεγάλη ανεκμετάλλευτη ευκαιρία υπήρξε η υστέρηση στη προσπάθεια της δημοκρατικής ωρίμανσης του Λαού μας. Επίσης δεν κατέστη  σαφές τι ακριβώς σήμαινε για την μικρή και απομονωμένη στη νότια Βαλκανική και την γείτονα Τουρκία, Ελλάδα η ένταξή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Φυσικά δεν αντιληφθήκαμε επίσης τη πρόκληση και τους κινδύνους που ανάμεικτα με τις δυνατότητες  αυτή περιείχε. Μπήκαμε σε ένα απαιτητικό περιβάλλον για να συνεργαστούμε αναγκαστικά ανταγωνιστικά με Χώρες ήδη εξαιρετικά αναπτυγμένες και με δυναμικές Οικονομίες.

Και αντί να τρέξουμε να προφτάσουμε τους προπορευόμενους εταίρους μας προτιμήσαμε τη χαλάρωση και παρεξηγήσαμε τα δεδομένα.

Τώρα εκτός πάλι πραγματικότητας πολλοί συνέλληνες νομίζουμε πως στρουθοκαμηλίζοντας θα εξαφανισθεί το χρέος μας σαν κακός εφιάλτης.

Μαζευόμαστε στις Πλατείες ο καθένας έχοντας υπόψη του το τι τον ενοχλεί και καθόλου γνώση για το πώς τούτο θα εξαλειφθεί. Θυμωμένοι με τους πάντες και τα πάντα γύρω μας. Με απλοϊκούς και ισοπεδωτικούς στο μυαλό και στο στόμα χαρακτηρισμούς για πρόσωπα και θεσμούς κυκλοφορούμε μεταδίδοντας τη δική μας σύγχυση παντού.

                   

Και σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί για να επιδεινώσει περαιτέρω τη κατάσταση ο Λάκης, ο Μίκης με την αμετροέπεια των απόψεων και των ενεργειών τους!