Το μνημόνιο είναι πραγματικότητα......που εμείς θα υπερβούμε!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ

Η δανειακή σύμβαση αποτελεί τη κατάληξη μιας μακρόχρονης διαδικασίας όπου κακοί υπολογισμοί κυβερνήσεων επί σειρά δεκαετιών δημιούργησαν το εξωφρενικού μεγέθους πρόβλημα που υποχρεωνόμαστε σήμερα να συνειδητοποιήσουμε πρώτα και  να αντιμετωπίσουμε οπωσδήποτε στην συνέχεια.

Μπορεί να φταινε και άλλοι για τη κατάντια μας, πάντως κυρίως, το φταίξιμο είναι κατάδικό μας. Είμαστε χρόνια τώρα μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας ενταγμένοι σε αυτήν με την ελεύθερη επιλογή της πλειοψηφίας του ελληνικού Λαού.

Οφείλαμε να κινηθούμε κατά το δυνατόν εντός των πλαισίων και της δυναμικής της ΕΕ αφής εξ αρχής να εκμεταλλευτούμε τα όσα η ένταξη αυτή μας πρόσφερε. Είναι αναντίρρητη αλήθεια ότι η δύσκολη αλλά και με πολλές προοπτικές αυτή σχέση πρόσφερε την ευκαιρία να επιταχύνουμε το βηματισμό της Ελλάδας και να την θέσουμε στον πραγματικό σκληρό πυρήνα της Ε.Ε.

Αντίθετα συμπεριφερθήκαμε κατά κανόνα με προχειρότητα και αποκοτιά. Ενίοτε εκτεθήκαμε με πρακτικές αχαρακτήριστες, θεωρώντας προφανώς τους άλλους ευρωπαίους κουτόφραγκους.

Δηλώναμε π.χ. τα καλλιεργούμενα στρέμματα πολλαπλάσια των πραγματικών όσο και τα ζώα μύρια. Τις επιδοτήσεις καταστήσαμε χρυσοφόρο πηγή και επαναληπτικά διεκδικούμενο δια των απεργιών και των αθλίων μπλόκων στόχο κοκ.

Μεταξύ άλλων δεν αντιληφθήκαμε ποτέ πως οι θετικές προοπτικές της ένταξής μας συνοδεύονταν από δεσμεύσεις που έθετε ένα άκρως ανταγωνιστικό και απαιτητικό περιβάλλον.

Παράλληλα βέβαια  στο ίδιο χρονικό διάστημα η Ελλάδα έκανε εντυπωσιακό άλμα στο τομέα των υποδομών οι οποίες ενόψει του σχεδιασμού της επιτακτικής προσπάθειας ανάπτυξης σήμερα, θα αποδειχθούν σωτήριες ως υπάρχουσες ήδη αναγκαίες προϋποθέσεις αυτής.

Η Δανειακή σύμβαση «συντάχθηκε» από τους δανειστές και τους σε ένα βαθμό δικαιολογημένα θυμωμένους με μας εταίρους της Ε. Ε. Η υπογραφή της συντελέσθηκε με την Ελλάδα στριμωγμένη στον τοίχο ενώπιον αδιεξόδου.

Βιώνουμε σήμερα τις δυσμενέστερες συνθήκες από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον επάρατο Εμφύλιο. Η Χώρα μας και ο Λαός της από το μνημόνιο ανέπνευσαν μεν και μπόρεσαν να ελπίσουν ωστόσο οι προσπάθειες που απαιτούνται ακόμη για τη σωτηρία αφενός και την ανάπτυξη αφετέρου είναι μεγάλες και διάρκειας χρόνου, πολύ μακρύτερου από την ισχύ του μνημονίου.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το σοκ της αποκάλυψης των όσων συνειδητοποιήσαμε επώδυνα, πιθανότατα θα αποβεί άκρως εποικοδομητικό για την Ελλάδα του μέλλοντος μας, Η συνειδητοποίηση της ένοχης για όλα τα δεινά νοοτροπίας να γίνει κτήμα όλων.

Μια νέα νοοτροπία αυτοπεποίθησης επιβάλλεται να υποκαταστήσει την ραγιάδικη που επέμενε να θεωρεί δεκαετίες τώρα  μέχρι σήμερα πως στην Ελλάδα τίποτα σωστό δεν μπορεί να γίνει και ούτε καν να εφαρμοστούν οι νόμοι διότι οι έλληνες τάχατες  υστερούν, θα έλεγες φυλετικά, να σεβαστούν τον εαυτόν τους και να φροντίζουν το παρόν και το μέλλον τους .

Το μέλλον δεν κτίζεται με κραυγές και αδιέξοδες αντιπαλότητες και πάντως δεν πρόκειται να κτισθεί από τους άλλους αλλά μόνον και εξολοκλήρου από εμάς τους ίδιους και μόνο, από εμάς μόνο.

Εμείς χωρίς στείρο αντιπολιτευτικό πνεύμα και χωρίς συμπολιτευτικές βεβαιότητες μπορούμε να πορευτούμε νικηφόρα για να απαλλάξουμε τη Χώρα από τη πρωτοφανή κρίση και τα παιδιά μας από ένα ζοφερό μέλλον!