Η ελπίδα αναζωπυρώνεται!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ

Όντως, αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά το σοφό: ουδέν κακόν αμιγές καλού! Καθαρά φάνηκε πως η αχαρακτήριστη «πολιτική διαδικασία» που ενεοί υπέστημεν τις τελευταίες μέρες επέφερε και θετικά αποτελέσματα τα οποία ως τέτοια εμπεριέχουν ελπιδοφόρο περιεχόμενο.

1ον: Κατέστησε ήδη σχετικώς έως αρκετά λαοφιλή έναν εξαιρετικά σημαντικό άνθρωπο ο οποίος υπήρξε, και αυτός, απολύτως άγνωστος μέχρι τώρα στην ευρεία κοινή γνώμη, όπως συνήθως συμβαίνει άλλωστε με όλους τους προσοντούχους ανθρώπους στον τόπο μας. Θα τον βοηθήσει ως πρωθυπουργό στο έργο του.

Η διελκυστίνδα ανάμεσα στα κυρίαρχα κόμματα, που το πρόσφατο πενθήμερο ταλαιπώρησαν τη λογική, αποκάλυψε πως υπάρχουν και πρόσωπα πέραν των στελεχών των κομμάτων κατάλληλα και προπάντων ικανά - ικανότερα να υπηρετήσουν τα κοινά.

2ον. Βοήθησε τους αρχηγούς των κομμάτων να υπερβούν τους κομματικούς υπολογισμούς και τις κομματικές αγκυλώσεις και να επικεντρωθούν στο μοναδικό ζητούμενο που είναι η σωτηρία του τόπου.

3ον. Οδήγησε στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης κύρους διαθέτουσας ευρεία αποδοχή εκ μέρους όσων γνωρίζουν τα πράγματα μέσα και επίσης έξω από την Χώρα αλλά και από το λαό σε μεγάλο εξ αρχής ποσοστό.

4ον. Ενίσχυσε τους αρχηγούς των κομμάτων έναντι του σκληρού πυρήνα των σχηματισμών των οποίων ηγούνται. Οι αρχηγοί κατάφεραν σχεδόν να αγνοήσουν τα δυσπροσάρμοστα σκληροπυρηνικά πρόσωπα τα οποία στις νέες κάθε φορά πραγματικότητες συχνά εμποδίζουν τον εκσυγχρονισμό των κομμάτων και την απαραίτητη κάθε προσαρμογή του πολιτικού συστήματος στις απαιτήσεις των καιρών.

Προέκυψε η πρώτη κυβέρνηση της μετά-μεταπολίτευσης και διεξάγεται το πρώτο πείραμα συνεργασίας κομμάτων εξουσίας στην ελληνική πολιτική ιστορία.

Η καταλληλότητα, η επάρκεια, η επιστημονική συγκρότηση και άλλα υψηλού επιπέδου προσόντα τίθενται επιτέλους ως απαραίτητα κριτήρια επιλογής ενσωμάτωσης στην ηγετική πυραμίδα ενός Λαού και την άσκηση υψηλών καθηκόντων δημοσίου συμφέροντος.

Ωστόσο η συγκρότηση μιας πολλά υποσχόμενης κυβερνητικής σύνθεσης δεν εξασφαλίζει την επιτυχία της εν τέλει, διότι  έχει να αντιμετωπίσει την υπαρκτή όσο και αυξανόμενη δυσαρέσκεια του κόσμου της εργασίας λόγω της μείωσης των αποδοχών και του επιπέδου διαβίωσης και του ασύλληπτου ποσοστού ανεργίας που μαστίζει τις οικογένειες και εξαφανίζει τους ελπιδοφόρους ορίζοντες που ατένιζαν μέχρις το μόλις πρόσφατο παρελθόν.

Ως εκ τούτου δεν προοιωνίζεται καθόλου εύκολο και άνευ εμποδίων το έργο της αν μάλιστα συνυπολογίσει κανείς και τις πολιτικές επιλογές επί πρόσφορου εδάφους εκ μέρους των κομμάτων που επιδιώκουν την ανατροπή του κοινωνικού - πολιτικού - οικονομικού συστήματος τα οποία θα προσπαθήσουν  να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που διαθέτουν να οργανώνουν τις λαϊκές κινητοποιήσεις για τις δίκαιες άλλωστε διεκδικήσεις.

Τέλος μένει ως μονόδρομος η επιτυχία αυτής της κυβέρνησης παρά τις αντιξοότητες που εξαρχής θα αντιμετωπίσει προκειμένου να σωθεί ο τόπος και να παραμείνει εντός ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα.

Οι όποιες ελπίδες απομένουν  στηρίζονται στην αντοχή του Λαού και την ωριμότητα που θα επιδείξει βοηθώντας στο να προκύψει θετικό αποτέλεσμα από την προσπάθεια που μόλις άρχισε.