Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ
Ενοχλημένος σφόδρα, άλλη μια φορά, από την αγριότητα του εορτασμού του Πάσχα!
Θλιμμένος, θα έλεγα, στη γιορτή όπου το μήνυμα της Ανάστασης, της Αγάπης, της Χαράς, της Ζωής να βλέπω να συνδυάζεται εθιμικά με την κάθε λογής αγριότητα που ακυρώνει ότι υπερβατικό και λυτρωτικό επιχειρείται να ενισχύσει την ψυχή του ανθρώπων.
Θλιμμένος, θα έλεγα, στη γιορτή όπου το μήνυμα της Ανάστασης, της Αγάπης, της Χαράς, της Ζωής να βλέπω να συνδυάζεται εθιμικά με την κάθε λογής αγριότητα που ακυρώνει ότι υπερβατικό και λυτρωτικό επιχειρείται να ενισχύσει την ψυχή του ανθρώπων.
Αμνοί, κυριολεκτικώς σφαγιάζονται από άκρου εις άκρον της Χώρας, σουβλίζονται και καλοψημένοι καταβροχθίζονται από εορτάζοντας, που κατασπαράσσουν μετά βουλιμίας τα αθώα και καλοκάγαθα ζώα, ευφραίνοντας κοιλίες και δια αυτών μάλλον ελάχιστης ευαισθησίας ψυχές.
Παράλληλα οργιάζει η βαρβαρότητα των βαρελότων, των κροτίδων, των σαϊτών, των ρουκετών εναντίων εχθρικών ενοριών, των δυναμιτών κ.ο.κ..
Όλα αυτά καταλήγουν βέβαια, καθόλου σπάνια, να δημιουργούν θύματα μεταξύ όσων πασχάζουν σε καρδιακά επεισόδια και εγκεφαλικά επίσης.
Βομβιστικές δε επιδόσεις δημιουργούν πεσόντες υπέρ της ανείπωτης βλακείας, ενώ αθώοι τυφλώνονται ακόμα και αν ήταν αμέτοχοι των εχθροπραξιών. Συνάνθρωποι στερούνται αρτιμέλειας ενώ τα θύματα της ασφάλτου, ευθυμίας ένεκεν και οινοπνεύματος συμβάλλον τος εν μέσω εορταστικής παραζάλης αποδημούν, φταίνε δεν φταίνε, εις Κύριο.
Ας σοβαρευτώ, δεν προτείνω να μετατραπούμε εν τω άμα σε χορτοφάγους και να απαρνηθούμε τη φύση, που θέλει να ζούμε, τα είδη, το ένα σε βάρος του άλλου ή ότι προτιμώ τον πραγματικό πόλεμο από τον Πασχαλινό ψεύτικο πόλεμο αλλά πράγματι θα προτιμούσα την εκεχειρία, τη κατάπαυση του πυρός, χάριν του μηνύματος της Αγάπης και την αποφυγή της κρεατοφαγικής κραιπάλης.
Δείτε το ως πρόταση ενός διαθέτοντος παράλογη λογική και συγχωρέστε μου την άλλη της επικρατούσης αντίληψης των πραγμάτων.
Ας τολμήσουμε ωστόσο τη περαίωση αντιφατικών με τα σπουδαία νοήματα εθίμων, σκληρότερων εποχών της ανθρωπότητας, που τα υπονομεύουν και συν το χρόνο τα ακυρώνουν!
Ας τολμήσουμε ωστόσο τη περαίωση αντιφατικών με τα σπουδαία νοήματα εθίμων, σκληρότερων εποχών της ανθρωπότητας, που τα υπονομεύουν και συν το χρόνο τα ακυρώνουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου