Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ
Οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν και μάλλον ανεξέλεγκτα. Στη συνείδηση του πολίτη ανατράπηκαν ήδη οι βεβαιότητες οι οποίες αποτελούσαν τις σταθερές του μέχρις πρόσφατα. Η εικόνα που σχηματίζεται, ενώπιων του, ανατρέπει τα δεδομένα «του» και τον οδηγεί να αναθεωρήσει στάσεις και συμπεριφορές που τον χαρακτήριζαν ανέκαθεν.
Τώρα αντιλαμβάνεται πως είναι ξανά δική του υποχρέωση να επιλέξει μόνος του χωρίς τη μεσολάβηση της έωλης «πειθούς» της προεκλογικής υποσχεσιολογίας, υπερβαίνοντας την βολική οπαδίστικη αντίληψη που του αρκούσε και τον κατηύθυνε εξακολουθητικά σε εκλογική γυμναστική να ψηφίζει δια βίου, το ίδιο και το ίδιο, επαναληπτικά….
Τα πολιτικά κομματικά σχήματα βρίσκονται σε δοκιμασία διαρκείας και δυσκολεύονται έως αδυνατούν να διατηρήσουν στα μάτια των πολιτών την αξιοπιστία που αποτελεί, λογικά, προαπαιτούμενο τόσο της ύπαρξης όσο και της λειτουργίας τους. Τα μεγάλα εξ αυτών κινδυνεύουν αν δεν μεταλλαχθούν ριζικά και άμεσα να καταρρεύσουν, ενώ τα μικρά αν εξακολουθήσουν να αρκούνται στην διαμαρτυρία την καταγγελία και ενίοτε, στην υστερία δίχως προτάσεις και δη ρεαλιστικές και για αυτό πειστικές, κινδυνεύουν να ακολουθήσουν την ίδια καταστροφική και γι’ αυτά κακή μοίρα.
Οι συνθήκες διευκολύνουν να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο ο λαϊκισμός ο οποίος άλλωστε ενδημεί ανέκαθεν στο τόπο μας και επιτείνει τη πολιτική μας καθυστέρηση. Η σύγχυση ως μία από τις επιπτώσεις της κατάθλιψης που επικρατεί λόγω της οικονομικής κρίσης δεν επικουρεί τόσο τις συνειδητές και σταθμισμένες πολιτικές επιλογές εκ μέρους του εκλογικού σώματος, το οποίο κινδυνεύει, με την ανεμπόδιστη θέλησή του μάλιστα, να δημιουργήσει εκλογικά εκτρώματα μη ευκόλως αναστρέψιμα, τα οποία θα επιδεινώσουν τη κατάσταση και θα απομακρύνουν τον ψηφοφόρο ακόμη πιο πολύ από τη πολιτική και τα κόμματα.
Η Δημοκρατία υπονομεύεται και αφήνει απροστάτευτους αυτούς που πρωτίστως υποτίθεται προστατεύει δηλαδή τους πολλούς και τους σχετικώς αδυνάτους. Εν τω μεταξύ παράλληλα καραδοκούν όσοι αρέσκονται λύσεις αυταρχικής όσο και αυθαίρετης άσκησης της εξουσίας. Περιστατικά αποκαλύπτουν πως κάποιοι σκέπτονται και ίσως θα θελήσουν να αποτολμήσουν απόπειρες εκτροπής, ανεξάρτητα της όποιας πιθανότητας υπάρχει να επιτύχουν τους σκοπούς τους.
Απέναντι σε αυτή τη κατάσταση οφείλουμε να αντιδράσουμε αξιοποιώντας τα όσα θετικά διαθέτουμε, τα οποία δεν είναι καθόλου λίγα, για να βγούμε αφενός από τη κρίση και να πορευτούμε μετά με αυτοπεποίθηση το δρόμο της προόδου μας.
Οι πολιτικοί σχηματισμοί γνωρίζουν, πρώτοι αυτοί, τις αδυναμίες τους και έχουν την υποχρέωση να ανασχηματιστούν χρησιμοποιώντας στη πρώτη γραμμή τα καλύτερα από κάθε άποψη στελέχη τους και να αναδιοργανώσουν τις λειτουργίες τους και προπάντων να ξεκαθαρίσουν τους στόχους τους.
Οι πολίτες - ψηφοφόροι πιθανότατα επιθυμούν με τις επιλογές τους να προκύπτει το καλύτερο αποτέλεσμα και οι άριστοι εκ των υποψηφίων να εκλέγονται ως εκπρόσωποί τους στην εξουσία . Οι επιδιώκοντες την εξουσία αντιθέτως στολίζουν συνηθέστατα τον εαυτόν τους με φο-μπιζού για να καταφέρουν να αρέσουν αποσκοπώντας αποκλειστικώς και αυτοσκοπικά την εξουσία. Οι επιδιώξεις πολιτών και πολιτικών έτσι δεν συναντώνται, σαν ευθείες γραμμές που δεν τέμνονται ούτε καν στο άπειρο ποτέ.
Λίγο μόλις καιρό πριν κυριαρχούσε ολονέν περισσότερο η αντίληψη περί της αναγκαιότητας της συνεργασίας, ιδίως των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας και οι επικλήσεις προς τούτο διατυπώνονταν και από ηγετικά πολιτικά πρόσωπα ακόμη.
Χρειάστηκαν μερικές εβδομάδες μόνο για να αποδειχθεί πως το ποθούμενο που επετεύχθη - η κυβέρνηση Παπαδήμου - δυσαρεστεί τη κοινή γνώμη που αεροβατώντας μονίμως νόμιζε πάλι πως κατακρημνίζοντας κάτι - τη κυβέρνηση Παπανδρέου - θα καταφέρει να εξαφανίσει τη σκληρή πραγματικότητα και τα μέτρα που απαιτούνται για να αντιμετωπισθεί.
Το δε πολιτικό σύστημα ως πανικόβλητο απέναντι στη πιθανότητα επιτυχίας του εγχειρήματος το υπονομεύει από το επόμενο λεπτό της ορκωμοσίας προσθέτοντας και τη δύναμη των συγκυβερνώντων σχηματισμών στον χυλό της εξωκυβερνητικής Αριστεράς.
Πολιτικό τοπίο και φάσμα επιλογών που μάλλον εξωθούν σε λάθος επιλογές και σε νέα αδιέξοδα παρά διευκολύνουν την έξοδο από τη κρίση που αν δεν αποκρουστεί θα μας ρίξει στον γκρεμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου