Οι Αιγυπτιώτες!

Γράφει ο ΗΛΙΑΣ ΝΟΜΠΙΛΑΚΗΣ

Η Αίγυπτος από την εποχή των Φαραώ μέχρι σήμερα είχε και έχει στενούς δεσμούς με την Ελλάδα.

Οι δύο χώρες ήταν πάντα φίλες και η πολύχρονη ιστορία τους σε αρκετά σημεία της πορείας στην Μεσόγειο δημιούργησε κοινά πολιτισμικά στοιχεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μέγας Αλέξανδρος και οι διάδοχοι του Πτολεμαίοι.

Την νεώτερη εποχή των τελευταίων 200 χρόνων η σχέση αυτή αναπτύχθηκε έντονα χάρη στον Μοχάμεντ Άλι και τους φίλους του Έλληνες από την γενέθλια πόλη, την Καβάλα και φυσικά από το καπνεμπόριο με το οποίο ασχολείτο.

 

Όταν το 1805 τοποθετήθηκε από την Μεγάλη Πύλη πασάς της Αιγύπτου, εκτιμώντας την ευστροφία και το Ελληνικό δαιμόνιο, ζήτησε από τους καλούς του φίλους αδελφούς Τοσίτσα να τον ακολουθήσουν διαβλέποντας πολύ σωστά , ότι η ανάπτυξη της Αιγύπτου θα βοηθηθεί έντονα από την εμπειρία των Ελλήνων.

Το 1841 ο Μοχάμεντ Άλι γίνεται απόλυτος μονάρχης της Χώρας και οι Έλληνες που έχουν κατέβει για να βρουν την τύχη τους αλλά και να ελευθερωθούν από τον τουρκικό ζυγό, είναι αρκετές χιλιάδες και δραστηριοποιούνται σε όλο το εμπορικό φάσμα. Καλλιέργειες βαμβακιού, καπνών, αμπελώνων, κρεμμυδιών αλλά και με την τραπεζική αγορά, την βιομηχανία και το εμπόριο. Με τους Αιγύπτιους δεν είχαν ποτέ κανένα πρόβλημα και η συνύπαρξη τους ήταν πάντα αγαστή και εποικοδομητική και για τις δύο πλευρές.

Το 1843 η μεγάλη Ελληνική παροικία της Αλεξανδρείας γίνεται Κοινότητα και από τότε αρχίζει και η οικοδόμηση εκκλησιών, σχολείων, γηροκομείων, Κοιμητηρίων και ότι άλλο είναι αναγκαίο για μια οργανωμένη Κοινότητα. Το ίδιο γίνεται λίγα χρόνια αργότερα στο Κάιρο, στο Σουέζ, στην Τάντα, στο Πόρτ Σάιντ, στον Ασουάν και σε μικρότερες πόλεις. Υπολογίζεται ότι την περίοδο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου η Αίγυπτος φιλοξενούσε περίπου 200.000 Έλληνες.

Αυτή η άριστη σχέση διατηρήθηκε μέχρι περίπου το 1960 όταν ο Γκαμάλ Αμπτ Ελ Νάσερ πίστεψε ότι οι ξένοι βλάπτουν την ανάπτυξη της Χώρας και εθνικοποίησε τις περιουσίες τους.

Είναι γνωστή η κατά χιλιάδες επιστροφή των Ελλήνων από την Αίγυπτο στην πατρίδα και η προσπάθεια να ενσωματωθούν στην Ελληνική Κοινωνία.

Σήμερα στην Αίγυπτο ζουν μόνιμα περίπου 3.500 Έλληνες, οι οποίοι έμειναν εκεί , υπομένοντας τις τότε κυβερνητικές αλλαγές αλλά και την σημαντική μεταγενέστερη βελτίωση από την εποχή του Σαντάντ και στην συνέχεια του Μουμπάρακ.

Το σημαντικό σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι ποτέ κανένας Έλληνας δεν αισθάνθηκε να απειλείται η ζωή του και η φιλία με τους απλούς πολίτες είχε αναπτυχθεί με συνεργασίες, κοινωνικές επισκέψεις και κοινές ισότιμες δραστηριοποιήσεις.

Έφυγα από την Αλεξάνδρεια το 1965 και ξαναπήγα το 1995 σαν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Καίρου και ήταν λογικό να πάω στην Αλεξάνδρεια να αναζητήσω το σπίτι που γεννήθηκα και μεγάλωσα.

Σε αυτή την αναπόληση  στην Ιμπραημία της Αλεξανδρείας με μεγάλη έκπληξη βρήκα Αιγύπτιους φίλους του πατέρα μου να έχουν φωτογραφίες μαζί του και να επιμένουν να με φιλοξενήσουν για ένα τσάι στο σπίτι τους για να δω και άλλα βιώματα τους με τους τότε συγκάτοικους τους,  Έλληνες.

Σαν Αιγυπτιώτης παρακολουθώ τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδος και δεν σας κρύβω ότι θλίβομαι και ανησυχώ. Είναι σίγουρο ότι οι φιλήσυχοι και ειρηνικοί Αιγύπτιοι για να βγουν τόσο ομαδικά στους δρόμους, έχουν φθάσει σε όρια που επιβάλουν αλλαγή!

Θέλει πολύ προσοχή και σωφροσύνη από τις εμπλεκόμενες πλευρές, γιατί ο κίνδυνος ενός εμφυλίου θα κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά. Τα όσα διαδραματίζονται, η βεβήλωση των αρχαιοτήτων, οι καταστροφές περιουσιών γύρω από τις κεντρικές πλατείες των μεγάλων πόλεων και οι ανακοινώσεις ένθεν και ένθεν με φοβίζουν.

Ταυτόχρονα η με πολύ προσοχή παρακολούθηση των γεγονότων από την Ελληνική Διπλωματία και η κίνηση της Ελλάδος για προστασία των Αιγυπτιωτών Ελλήνων με ικανοποιεί.

Η Ελλάδα πάντα ήταν δίπλα στους Απόδημους και το έχει δείξει π.χ. με τους σχετικά πρόσφατους σεισμούς στην Γιουγκοσλαβία και στην Ιταλία, όμως η οργάνωση και η ασφαλής μεταφορά 174 Ελλήνων της Αλεξάνδρειας και η παρουσία του Υφυπουργού κ. Δ. Δόλλη είναι στοιχεία που χρήζουν ιδιαίτερης μνείας γιατί φαίνεται η ευαισθησία που την έχουμε κάνει «είδος σε ανεπάρκεια». Μην ξεχνάτε ότι γύρισαν αρκετοί ηλικιωμένοι που δεν θα μπορούσαν να αντέξουν την ένταση των ημερών

Ιδιαίτερο στοιχείο που είναι άξιο μνημόνευσης είναι ότι ο Μακαριότατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’, όταν ξεκίνησαν τα γεγονότα ήταν στην Ελλάδα για υπηρεσιακούς λόγους και αμέσως επέστρεψε για να είναι κοντά στο ποίμνιο του αυτές τις δύσκολες ώρες!

.

Επειδή χθες μίλησα με αρκετούς επαναπατρισθέντες και η καρδιά τους είναι στην «Αλεξάνδρεια που αγάπησαν», αλλά και τους Αιγύπτιους «αδελφούς τους», εύχομαι ολόψυχα η Αίγυπτος να βρει πολύ γρήγορα την ηρεμία της και η Ελλάδα να ξαναστείλει τα C130 για να γυρίσει αυτούς τους ανθρώπους στην εστία τους.