Τα αρχαία που έκλεψαν οι Γερμανοί από την Ελλάδα….θα τα ζητήσει κανείς;

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

Οι κληρονόμοι ενός Εβραίου τραπεζίτη τα περιουσιακά στοιχεία του οποίου είχαν λεηλατηθεί από τους Ναζί ζήτησαν ενώπιον των αμερικανικών δικαστηρίων την επιστροφή ενός έργου του Πάμπλο Πικάσο με τίτλο «Κυρία Σολέρ», που σήμερα εκτίθεται στο Μόναχο, στο γερμανικό κρατίδιο της Βαυαρίας, ανακοίνωσε σήμερα ο δικηγόρος τους στην Ουάσιγκτον.

Με αφορμή αυτή την είδηση, θυμηθήκαμε τα αρχαία που οι γερμανοί έχουν αρπάξει από την Ελλάδα. Για ένα περίεργο λόγο - ίσως λόγω Μελίνας Μερκούρη - έχουμε επικεντρώσει το ενδιαφέρον μας στους Βρετανούς αρχαιοκάπηλους κι έχουμε ξεχάσει ή αγνοούμε το γερμανικό πλιάτσικο.   


Ο Γιώργος Λεκάκης, δημοσιογράφος, λαογράφος σένα εκπληκτικό του βιβλίο αναφέρει στοιχεία συγκλονιστικά για όσα οι Γερμανοί διέπραξαν και σε αυτό το επίπεδο στην Ελλάδα.

Γράφει ο Γ. Λεκάκης:

«Οι Γερμανοί κατακτητές υποσχέθηκαν την τήρηση των ελληνικών νόμων περί αρχαιοτήτων. Αλλά η Ιστορία έχει αποδείξει πως οι εξουσιαστές και οι κατακτητές είναι αναιδείς και αλαζόνες. 

Απ’ τον κανόνα δεν εξαιρέθηκαν οι Γερμανοί - και πώς να το πράξει ένας λαός που πιστεύει πως είναι ανώτερος όλων των άλλων;

Υποσχέθηκαν πως μετά τον πόλεμο, θα παραδώσουν τα προϊόντα ανασκαφών δια του Γερμανικού Ινστιτούτου. Το ελληνικό υπουργείο έκαμε έκκληση (αρ. 36260/1198/13.7.1942) προς την ειδική γερμανική στρατιωτική υπηρεσία προστασίας μνημείων, περί τηρήσεως των αρχαιολογικών νόμων, αλλά οι Γερμανοί την επέστρεψαν πίσω αναιδέστατα ως απαράδεκτη.

Αξίζει να σημειωθεί, πως οι ναζί είχαν συγκροτήσει από την αρχή του Πολέμου έναν κατάλογο, με έργα διαφόρων δημόσιων συλλογών, που εξέφραζαν κατ’ αυτούς την «γερμανικότατα». Και άρα, κατά την λογική τους, έπρεπε για τον λόγο αυτό να έρθουν στην Γερμανία!!

Όταν οι Έλληνες αρχαιοφύλακες στην Κατοχή έκαμαν παρατηρήσεις στους κλέπτες Γερμανούς, η συνήθης απάντηση ήταν «μην ενδιαφέρεσθε, γιατί αυτά δεν είναι δικά σας»!

Ο κατάλογος αυτός δεν είναι ελλιπής. Είναι ελλιπέστατος. Είναι όμως μια πρώτη καταγραφή, ένα πρώτο σκαλοπάτι, ένα πρώτο βήμα. Ας ακολουθήσουν κι άλλα. Και το κυριότερο είναι επίσημη καταγραφή, από το τότε ελληνικό κράτος…

Έστω και με μερικές δεκαετίες καθυστέρηση, ας διεκδικήσουμε ένα μεγάλο κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ένα μεγάλο κομμάτι της ταυτότητάς μας και της προσωπικότητάς μας. 

Αυτές οι κλοπές δεν παραγράφονται, ούτε απ’ την συνείδηση, αλλά ούτε απ’ το Διεθνές Δίκαιο. Ας μην πέσουμε αμαχητί»!