Κόντρα στο ρεύμα σκέψης και αντίληψης των πολλών στους καιρούς μας!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗΣ

Προκειμένου να επιτύχεις στην προσπάθεια σου να πείσεις τους άλλους - και μάλιστα για δύσκολα και επώδυνα μέτρα που τους αφορούν - πρέπει προηγουμένως να έχεις εσύ ο ίδιος πειστεί ακράδαντα για την αναγκαιότητα αλλά και την αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων.

Προκειμένου να πειστείς εσύ, απαιτείται προηγουμένως να έχεις κατανοήσει απολύτως την αντικειμενική πραγματικότητα που σε περιβάλλει αλλά και την δυναμική των μεταβολών που εν τω μεταξύ επέρχονται και οι οποίες σε άλλοτε άλλο χρόνο θα μεταβάλουν την υπόψη σου σημερινή πραγματικότητα.

Από το πόσο γρήγορα διαπιστώνεις, κατανοείς, αναλύεις, αξιολογείς και επιλέγεις την βέλτιστη εκ των υπαρχόντων λύση, εξαρτάται ο βαθμός επιτυχίας του εγχειρήματός σου. Η αποφασιστικότητα, τέλος, ως καίριο προαπαιτούμενο στο στάδιο εφαρμογής των αποφάσεων αυτών θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως σχεδόν εξασφαλίζει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Ερωτάται κατόπιν τούτων, τι από τα προηγούμενα επεδείχθη και πόσοι μέχρι και σήμερα κατανόησαν την πραγματικότητα που αφορούσε την ελληνική οικονομία όσο και την διεθνή οικονομία ΕΓΚΑΙΡΑ και με αποφασιστικές κινήσεις αντιμετώπισαν όπως επιβαλλόταν την κατάσταση που τελικώς μας καταπλάκωσε;

Πόσοι είναι αυτοί που και τώρα ακόμη κατανοούν πόσο - εάν δεν ήταν εξαρχής - μονοδρομική υπήρξε η πορεία μας προς την αναζήτηση και την αποδοχή βοήθειας προκειμένου να σωθεί η Χώρα;

Αρχικώς υπήρξε έντονη κριτική ενάντια στο πρώτο Μνημόνιο, λες και δεν θα ήταν επώδυνα όσα αυτό θα ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ, λες και δεν βρισκόμασταν τότε όπως ίσως και τώρα απέναντι στη καταστροφή - την συντριβή, την χρεοκοπία.

Το σοκ της αποκάλυψης του μεγέθους της παγκόσμιας και κυρίως του μεγέθους της ελληνικής οικονομικής κρίσης διαδέχθηκε η ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ άρνηση κατανόησης της κατάστασης και ανάληψης των ευθυνών που σε όλους μας αναλογούν, όποτε κινδυνεύει η Χώρα.

Σύσσωμη η αντιπολίτευση δεξιά και αριστερά του κυβερνώντος ΠΑΣΟΚ νυχθημερόν αντιστάθηκε μέχρις εσχάτων προκειμένου η εκ των πραγμάτων πρωτοφανούς δυσκολίας προσπάθεια να αποτύχει. Αντί να βοηθήσει τον Λαό να ιδεί την αλήθεια για να μπορέσει να αντέξει και να συστρατευθεί στο υπέρ πάντων αγώνα σωτηρίας του τον έστρεψε απέναντι στην κυβέρνησή του και τον ανέβασε στα κάγκελα .

    

Κίνητρο, η κλασσική στείρα αντιπολιτευτική και ψηφοθηρική στάση των εκάστοτε αντιπολιτεύσεων αυτού του δύσμοιρου τόπου. Ακόμη και βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών μάλλον απολογούντο στον Λαό παρά στήριζαν την αντιδημοφιλή (και όχι αντιλαϊκή κατά τη γνώμη μας) από τη φύση της πολιτική και παρέλειπαν να εξηγήσουν στον Λαό την αναγκαιότητά της.

Όσο ο Λαός ωρίμαζε στην συνείδησή του την ανάγκη συστράτευσης τόσο του καλλιεργούσαν τη ψευδή εντύπωση πως η κυβέρνηση συνεργασίας που επιθυμούσε θα ερχόταν για να αλλάξει την μέχρι τότε σειρά μέτρων και όχι όπως ήταν απολύτως λογικότερο να τα στηρίξει προκειμένου επιτέλους να εφαρμοστούν όπως η πραγματικότητα απαιτούσε επιτακτικά.

Ευτυχώς αποτελεί δείγμα γραφής ελπιδοφόρο το ότι ο κορυφαίος (Παπαδήμος) εννοούσε την ευθύνη που ανέλαβε και υπήρξε άνθρωπος που σεβάστηκε την αξιοπρέπειά του και απέδειξε στην πράξη τη φήμη που συνόδευε το όνομά του όσο και την καταλληλότητα που διέθετε.

Τώρα απομένει το μονίμως δύσκολο για μας τους σύγχρονους Έλληνες το να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε τα αυτονόητα. Λέτε αυτή τη φορά ο εαυτός μας να μας εκπλήξει θετικά;