Επίσκεψη της Α΄ τάξης του 2ου Λυκείου Κηφισιάς στο Μουσείο Δροσίνη!

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΣΙΟΜΠΑΝΗΣ

Στα πλαίσια της ερευνητικής εργασίας της Α΄ τάξης του 2ου Λυκείου Κηφισιάς «Άνθρωποι στον τόπο της Κηφισιάς», επισκεφτήκαμε την κατοικία του Γεώργιου Δροσίνη, Αμαρυλλίς, στην Κηφισιά. Στην επίσκεψη αυτή συμμετείχαν όλες οι ομάδες της ερευνητικής εργασίας, του project, της Α΄  Λυκείου.

Αρχικά, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους υπεύθυνους του Μουσείου Δροσίνη  που μας υποδέχτηκαν και μας φιλοξένησαν πάρα πολύ ευγενικά. Από τη πρώτη στιγμή, προσφέρθηκαν να μας πουν όσα περισσότερα γνώριζαν για τη σημαντική προσωπικότητα του Γεώργιου Δροσίνη.  


«Ήταν Μεσολογγίτης στην καταγωγή, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9.12.1959 και πέθανε στην Κηφισιά στις 3.1.1951. Ήταν ποιητής, πεζογράφος, δημοσιογράφος. Φροντίδα του ήταν η μόρφωση του λαού και η αναγέννηση του έθνους. Αγαπούσε τα παιδιά και τη φύση, την πατρίδα, την οικογένεια, τη θρησκεία. Ο παππούς του Δροσίνη Γιώργης Καραγιώργης, σκοτώθηκε στην ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου το 1826.

Ο πατέρας του Χρήστος, ήταν ανώτατος υπάλληλος του υπουργείου οικονομικών. Ο Δροσίνης θεωρούσε τον πατέρα του ως τον μεγάλο αφέντη, επειδή ήταν εγγονός του Γενάρχη τους του καπετάν Αναστάση Δροσίνη του Πρωτοκλέφτη των Αγράφων.  Η μητέρα του ήταν η Αμαλία Πετροκόκκινου. Η οικογένειά της κατέβηκε στην Ελλάδα μαζί με τον Καποδίστρια. Προσέφερε πολλά για την ανεξαρτησία του έθνους».

Στη συνέχεια μας ξενάγησαν στο Μουσείο…..

Το Μουσείο αποτελείται από τρεις αίθουσες, οι οποίες βρίσκονται στον πρώτο όροφο. Στο ισόγειο στεγάζεται σύμφωνα με την επιθυμία του Δροσίνη η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κηφισιάς. Ανεβαίνοντας την σκάλα, η πρώτη δεξιά αίθουσα ονομάζεται «πνευματική αίθουσα». Εδώ βρίσκεται ο πνευματικός θησαυρός του Δροσίνη. Πολυάριθμα εκθέματα δείχνουν τη σημαντική παρουσία του στα Γράμματα αλλά και την αποφασιστική συμβολή του στην Εκπαίδευση της Ελλάδας.   

Η αίθουσα αριστερά είναι η «αισθηματική αίθουσα». Πρόκειται για το υπνοδωμάτιο του Δροσίνη: στους τοίχους φωτογραφίες από το Μεσολόγγι, πόλη καταγωγής του Δροσίνη, όπως και φίλων και συγγενών του δίνουν την εικόνα του ανάμεσα στους οικείους του. Σύνεργα ψαρικής και κυνηγιού καθρεφτίζουν την αγάπη του για τη φύση - ο Δροσίνης είχε μάλιστα γράψει βιβλία για το κυνήγι και για το ψάρεμα-, ενώ θρησκευτικές εικόνες δείχνουν τη βαθειά θρησκευτική του πίστη.

Η τρίτη αίθουσα είναι η «λαογραφική αίθουσα», η οποία είναι και ο μεγαλύτερος χώρος του Μουσείου. Οι ήρωες των έργων και της ζωής του Δροσίνη βρίσκονται εδώ: ομοιώματα από ψυχρό πηλό σε φυσικό μέγεθος - τα περισσότερα έργα της Α. Βλαχοπούλου - αναπαριστούν τον κόσμο των πεζογραφημάτων του.

Ειδυλλιακός, με λαογραφικά ενδιαφέροντα, είναι γεμάτος από αισθαντικές γυναικείες μορφές: την Αμαρυλλίδα και την Έρση - ηρωίδες ομώνυμων έργων του - τη Μορφούλα - κόρη κολλήγου στο οικογενειακό κτήμα της Εύβοιας - με την οποία πρωτοσυναντήθηκε πολύ νέος και γι’ αυτήν συνέθεσε το πιο αγαπημένο του ποίημα, «Το μοιρολόι της Όμορφης», και την ξαδέλφη του Δροσίνα, που του ενέπνευσε το πιο δημοφιλές του ποίημα που αμέσως μελοποιήθηκε και τραγουδιέται ακόμη, την «Ανθισμένη Αμυγδαλιά».

Ο Αθανάσιος Διάκος δείχνει το πατριωτικό ιδανικό του Δροσίνη, ο παππούς καθισμένος στο κέντρο της αίθουσας πλαισιωμένος από τα εγγονάκια του που τον ακούνε να τους διαβάζει παραμύθια δείχνει την αγάπη του για τα παιδιά, - και ο ίδιος έγραψε παραμύθια για παιδιά πάντοτε με διδακτικό περιεχόμενο -, ενώ το καναπεδάκι στο οποίο καθόταν με την Καίτη Μάνου, την τελευταία Μούσα της ζωής του, δείχνει την ζωντάνια του μέχρι τα βαθειά του γεράματα.

Τέλος, πριν την αποχώρηση μας, μας προσέφεραν ωραιότατα εδέσματα και αναψυκτικά και μας ευχαρίστησαν που τους επισκεφτήκαμε.

Χαρακτηριστικά παραθέτουμε μερικά από τα σχόλια των μαθητών για τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις τους από την επίσκεψη:

«Θεωρώ σημαντικό ότι έμαθα για τη ζωή ενός πάρα πολύ σημαντικού ατόμου, την οικογένεια και τα έργα του».

«Από την επίσκεψη στο Μουσείο Δροσίνη της Κηφισιάς αποκτήσαμε πολλές πληροφορίες σχετικές με την ερευνητική εργασία. Μάθαμε πολλά για το έργο του Γεωργίου Δροσίνη και για την προσφορά του στην παιδεία».

«Έμαθα πολλά καινούρια πράγματα που αποκαλύπτουν τη ζωή και το έργο του Δροσίνη».

«Γνωρίσαμε καλύτερα την προσωπικότητα αυτού του ιδιαίτερου ανθρώπου. Μάθαμε για την πολύτιμη βοήθεια που προσέφερε στους ανθρώπους που τότε είχαν ανάγκη».

«Ήταν πολύ ευγενικοί μαζί μας και τους ευχαριστούμε θερμά γι’ αυτό και με μεγάλη μας χαρά θα  θέλαμε να τους επισκεφτούμε ξανά».