ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ συνέντευξη του Διεθνολόγου και Στρατιωτικού Αναλυτή Θανάση Δρούγου στην Μύριαμ Νικολαϊδου - Ντενίση.

Παρουσιάζει ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

Ο Νικολό Μακιαβέλι έλεγε: «Ο πόλεμος αρχίζει όταν εσύ θέλεις, αλλά δεν τελειώνει πάλι όταν εσύ θέλεις». Είναι αλήθεια ότι ο  Μακιαβέλι έγραψε πολλά για τον πόλεμο στο έργο του «Περί της τέχνης του πολέμου» και αποκάλυψε ίσως το πραγματικό πρόσωπο του πολέμου. Ένα πρόσωπο δαιδαλώδες, επικίνδυνο και σαρωτικό.

Για αυτό το πρόσωπο του πολέμου, αλλά και για πλήθος άλλων γεωστρατηγικών θεμάτων συζητήσαμε πρόσφατα με το διεθνολόγο και στρατιωτικό αναλυτή, Θανάση Δρούγο, που αποτελεί ένα «υπερόπλο» στις στρατηγικές και διπλωματικές αναλύσεις.  


Ο Θανάσης Δρούγος ασχολείται για χρόνια με θέματα ασύμμετρου πολέμου, ασύμμετρων  απειλών, κυβερνοτρομοκρατίας, κυβερνοπόλεμου, πυρηνικής ασφάλειας και  όπλων μαζικής καταστροφής.

Και με πολλά άλλα τα οποία τον καθιστούν ικανό να κατανοεί με βάση λίγες κινήσεις τι ετοιμάζεται στη γεωστρατηγική σκακιέρα, αλλά και να παραδέχεται ότι τελικά ζούμε στα χρόνια ενός ιδιαίτερου - αρχικώς οικονομικού - πολέμου στον οποίο σίγουρα ισχύει και το περίφημο: «Στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται»!

Κύριε Δρούγο, θα ήθελα να μας μιλήσετε για τις τελευταίες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας. Τι μηνύματα έχετε αυτή τη στιγμή;

Δυστυχώς, έχουμε σοβαρότατες εξελίξεις σε ένα τεράστιο τόξο που ξεκινάει από τη Βόρεια Αφρική και καταλήγει στην Κορέα. Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν εξακολουθεί να είναι μεγάλη απειλή για την ασφάλεια όλων. Πού θεωρώ ότι βρίσκονται οι κυριότερες εστίες διένεξης; Αρχικώς και σαφώς στην Συρία, η οποία δεν αποκλείεται να οδηγηθεί σε διάσπαση μέσα στο 2013 ή στο 2014.

Επιπλέον, εστία θεωρώ το παλαιστινιακό ζήτημα, που εξακολουθεί να απασχολεί ιδιαιτέρως και το οποίο αν τελικώς λυθεί θα σταματήσουν τα προβλήματα στην περιοχή. Επίσης, σε μείζον θέμα έχει εξελιχθεί και το θέμα της Κύπρου και της ασφάλειάς της, με δεδομένο ότι πρόσφατα Ισραήλ και Ρωσία δεν την στήριξαν όπως έπρεπε.

Τέλος, επικεντρώνομαι στα ανοιχτά ενεργειακά ζητήματα της Ελλάδας και της Κύπρου και θεωρώ ότι πρέπει να ασχοληθούμε διεξοδικά και όχι επιδερμικά με το συγκεκριμένο ζήτημα. 

Αναπτύξτε μας περισσότερο, εάν θέλετε, το θέμα του ενεργειακού ζητήματος για Ελλάδα και Κύπρο. Τι εννοείτε; 

Στην Κύπρο ξεκίνησαν κάποιες επαφές επί Τάσσου Παπαδόπουλου. Επίσης κινήθηκε το θέμα της Κυπριακής ΑΟΖ. Το Ισραήλ είδε με καλό μάτι αυτή την κίνηση, όχι όμως και η Αίγυπτος και ο Λίβανος, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να μπλοκάρουν το θέμα της Κύπρου. Γιατί έχουν άλλη ατζέντα.

Οι Ευρωπαίοι από την άλλη προσπαθούν να αρπάξουν από τον ενεργειακό πλούτο της Ελλάδας και της Κύπρου για τα επόμενα δέκα με δεκαπέντε χρόνια, γνωρίζοντας παράλληλα ότι η Ελλάδα διαθέτει  περισσότερο φυσικό αέριο, αλλά φυσικά και πετρέλαιο.

Σίγουρα, η περιοχή Δωδεκανήσου - Κύπρου και Κρήτης έχει υπολογίσιμο ενεργειακό πλούτο. Αλλά και κάτω από την Κρήτη. Αποτέλεσμα; Αμερική, Ρωσία και Τουρκία θέλουν και εκείνες να κερδίσουν - εκτός από τη Γερμανία. Από την άλλη, τόσο οι Κινέζοι, όσο και οι Ινδοί προσπαθούν τον τελευταίο καιρό να «μπουν» στη Μεσόγειο, γεγονός που θα το δούμε περισσότερο στο μέλλον.

Λεπτομέρεια σημαντική: να μην ξεχνάμε ότι ο Ομπάμα διατηρεί κρυφομουσουλμανική ατζέντα σε όλα σχεδόν τα θέματά του και αυτό φάνηκε και από την πρόσφατη επίσκεψη στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. 

Και μπορεί να κατάφερε να ξαναφέρει κοντά Ισραήλ και Τουρκία, όμως αυτό έγινε επειδή πίεσε ο ίδιος ο Ομπάμα και όχι επειδή το Ισραήλ θεωρεί ως πραγματικό σύμμαχό του  την Τουρκία.

Δεν την εμπιστεύεται και είναι γνωστό αυτό, ενώ γνωστοί ισραηλινοί πολιτικοί - όπως ο πρόσφατα απελθών  υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπαράκ - θεωρούν απειλή για τα συμφέροντα του Ισραήλ την Τουρκία.

Άρα, εάν αυτή τη στιγμή Ισραήλ και Τουρκία έχουν έρθει πιο κοντά, αυτό έγινε κυρίως εξαιτίας του Ιράκ και της Συρίας. Και για να ζητήσει συγνώμη  ο πρωθυπουργός του Ισραήλ από την Τουρκία, αυτό δείχνει ότι βρέθηκε υπό μεγάλη πίεση...

Για την Τουρκία λέγονται πολλά. Τελικά ποιο θα είναι το μέλλον της; Θα αναγεννηθεί ή θα καταστραφεί;

Μεξικό, Ινδονησία και Τουρκία θεωρούνται αυτή τη στιγμή από τον Ομπάμα ιδιαίτερα αναπτυσσόμενες. Και συνεπώς είναι και τα «αγαπημένα παιδιά». Μην ξεχνάμε επίσης ότι η Τουρκία έχει στενές σχέσεις με το  Πακιστάν, με αφρικανικά κράτη, όπως επίσης με Βραζιλία και Αργεντινή, αλλά και Νότια Κορέα. Δηλαδή, συμμετέχει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Δηλαδή, συμμετέχει στην παγκοσμιοποίηση.

Γι’ αυτό και οι Αμερικανοί την προωθούν πάρα πολύ ή καλύτερα την χρησιμοποιούν ως αναχαιτιστή των ρωσικών διεκδικήσεων στην ευρύτερη περιοχή μας. Τέλος, η Τουρκία συνεργάζεται τελευταίως και με τη Ρουμανία.

Άρα, προς το παρόν, βλέπουμε μια ενισχυμένη Τουρκία, η οποία όμως αντιμετωπίζει και το εξής περίεργο: το βόρειο Ιράκ. Που αποτελεί ένα εμβρυακό κουρδικό κράτος. Πιθανώς λοιπόν μέσα στη δεκαετία η Τουρκία όντως να χάσει εδάφη, για χάρη μιας κουρδικής οντότητας, που θα έχει έξοδο προς τη Μεσόγειο.

Αυτό το σχέδιο είναι αλήθεια ότι έχει ακουστεί σε αμερικανικά κολέγια - αλλά και στο ΝΑΤΟ. Βέβαια, οι πρόσφατες ενέργειες απόσυρσης του ΡΚΚ με προβληματίζουν, όμως τίποτα δεν αποκλείεται πλέον.  

Όπως μας τα περιγράφετε, η Αμερική κινεί τα νήματα και οι «μαριονέτες» πάνε εκεί που τις οδηγεί. Παρ’ όλα αυτά θα ρωτήσω: το Ισραήλ πώς δέχεται να είναι «μαριονέτα» και να συνδέεται με την Τουρκία κατόπιν συνοικεσίου; 

Το σίγουρο είναι ότι το Ισραήλ έχει πρόβλημα με τα σύνορά του. Γιατί όλα τα σύνορά του είναι τρωτά. Μάλιστα, μετά την άνοδο της μουσουλμαντικής μειονότητας και του Μόρσι φοβάται ιδαιτέρως τη διείσδυση των μουσουλμάνων.

Επίσης, είναι και τα υψώματα του Γκολάν που και εκεί υπάρχει πρόβλημα, όπως επίσης έχει προβλήματα και με το Λίβανο. Ουσιαστικά το Ισραήλ φοβάται την πυρηνική απειλή. Όμως, όπως είπαμε παραπάνω, δεν αισθάνεται καλά και με το «πραξικόπημα» του Ομπάμα.

Βλέπετε, ο Ομπάμα κέρδισε τις εκλογές και όχι ο Ρόμνεϊ, ο οποίος θα ακολουθούσε μια πιο φιλοισραηλινή πολιτική. Επίσης, είναι άλλο να χτυπήσουν οι Αμερικανοί το Ιράν και είναι άλλο να το χτυπήσουν οι Ισραηλινοί.  

Εάν είχε εκλεγεί ο Ρόμνεϊ πώς θα είχαν τα πράγματα; 

Σίγουρα πολλά πράγματα θα ήταν αλλιώς. Επειδή ο Ρόμνεϊ είναι ταγμένος υπέρ των συμφερόντων του Ισραήλ, ενώ είναι εναντίον των μουσουλμάνων. Μην ξεχνάμε ότι τα προηγούμενα χρόνια, το Ισραήλ είχε καταφέρει να διεισδύσει στα Βαλκάνια, όμως τώρα τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα.

Γιατί αυτά τα χρόνια η κυβέρνηση Ομπάμα δεν προώθησε τα Ισραηλινά συμφέροντα, αλλά κυρίως τα Αραβικά, τα Ισλαμικά. Επίσης, οι περισσότεροι που κινούν σήμερα τα νήματα στην Αμερική δεν υπερασπίζονται τα ελληνικά συμφέροντα, αν και το Εβραϊκό λόμπι είχε συναντηθεί με  κάποιους Έλληνες για να προωθηθούν κάποια θέματα της Ελλάδας γρηγορότερα.

Και να κλείσω αυτή την απάντησή μου λέγοντας ότι ο Ομπάμα τίμησε τις εξής χώρες πρώτα, με την παρουσία του: την Τουρκία, την Ινδονησία και την Αίγυπτο. Αντίθετα, μόλις πρόσφατα επισκέφθηκε το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και την Ιορδανία. 

Έχουμε την εντύπωση ότι Αμερική και Ρωσία είναι περισσότερο κοντά αυτό τον καιρό. Συνεπώς, πιστεύετε ότι μπορεί να έχουμε σύντομα έναν Γ΄Π.Π. ή όχι; 

Η Ρωσία έχει κάνει πολλές υποχωρήσεις. Εξάλλου - δε γνωρίζω εάν στους περισσότερους είναι γνωστό - έχουν γίνει πολλοί γάμοι Ρώσων με μουσουλμάνους.

Και η Ρωσία έχει και πολλά προβλήματα. Προβλήματα αντιπυραυλικής άμυνας, όπως επίσης και προβλήματα στον Αρκτικό για το φυσικό αέριο και τα πετρέλαια της περιοχής.

Εκεί οι Ρώσοι συγκρούονται ανοιχτά με Αμερικανούς, Νορβηγούς, Καναδούς και Δανούς. Οι Ρώσοι λοιπόν αυτή την περίοδο είναι πιο υποχωρητικοί. Γεγονός που δεν φαίνεται να ισχύει για το Ιράν και την Κίνα, που δείχνουν να έχουν άλλες διαθέσεις.

Γι΄ αυτό και οι Αμερικανοί προσπαθούν να περικυκλώσουν την Κίνα - και με το Βιετνάμ - αλλά χρησιμοποιούν και ως αντίπαλο δέος την Ινδία.

Όμως, οι Κινέζοι είναι γεγονός ότι έχουν προοδεύσει ιδιαίτερα στον κυβερνοχώρο, ενώ διαθέτουν και ικανότατες ναυτικές δυνάμεις. Τέλος, διεκδικούν με πάθος Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες και διαθέτουν πυραυλική γόμωση.

Και στην Ευρώπη τι γίνεται; Για τον ενεργειακό πλούτο και τα εδάφη Ελλάδας και Κύπρου, οι Γερμανοί πιέζουν τόσο απροκάλυπτα; 

Θεωρώ ότι οι Γερμανοί επειδή έχουν χάσει σε όλους τους προηγούμενους Παγκόσμιους Πολέμους, αυτό τους έχει στιγματίσει, τους έχει επηρεάσει ψυχολογικά. Και μπορεί να φαντάζει γίγαντας στα οικονομικά, αλλά  στρατιωτικά είναι πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων. Δεν είναι ούτε Αμερική, ούτε όπως η Αγγλία κάποτε, ούτε καν Ισραήλ και Κίνα.  

Συνεπώς, πρώτος στόχος για μένα είναι να φύγει η Κύπρος από την ευρωζώνη και να ξαναγυρίσει στην κυπριακή λίρα. Με αυτή την προοπτική σε πέντε χρόνια θα έχει «ανασάνει»!!

Μετά θα πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα και φυσικά θα πρέπει άμεσα να γίνουν εκλογές στην Ελλάδα. Εξάλλου, πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός εθνικού θέματος. Ή μιας μεγάλης εσωτερικής αναταραχής.

Πραγματικά ανησυχώ μήπως έχουμε κάποια στιγμή Ίμια «2»...ή μια σοβαρή εξέλιξη στις περιοχές της Κύπρου, της Ρόδου, της Κρήτης και του Καστελόριζου!!

Να συμπληρώσω επίσης ότι κάτω από την πίεση όλων των παραπάνω θα πρέπει να ακυρώσουμε άμεσα όλα τα μνημόνια. 

Τα ταξίδια του Τσίπρα πώς τα κρίνετε; 

Προσωπικά τις κινήσεις που έγιναν στα δύο ταξίδια του Αλέξη Τσίπρα τις κρίνω ως θετικές. Και υποστηρίζω το διάλογο Τσίπρα - Καμμένου για ενδεχόμενη κοινή κάθοδό τους στις εκλογές. Και αποδέχομαι - σε περίπτωση που κατέβουν αυτόνομα - μια συνεργασία τους μετά τις εκλογές.

Συμφωνώ δε με τις επισκέψεις του Τσίπρα σε στρατηγεία που έχουν να κάνουν με την άμυνα της χώρας. Το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και ο Καμμένος.

Ελλαδική και κυπριακή ηγεσία. Ποια είναι η άποψή σας;

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια οικονομικής φύσεως κατοχή και δεν ξέρω πότε θα απελευθερωθούμε. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις Σαμαρά και Αναστασιάδη είναι γερμανοκεντρικές. 

Και να τονίσω ότι οι δημοσκοπήσεις είναι κατευθυνόμενες. ΝΔ ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ βρίσκονται στο ναδίρ!!

Αναλύστε μας τη σχέση Γερμανίας με Αμερική, Τουρκία και Ισραήλ.

Με το Ισραήλ πάντα οι σχέσεις ήταν καλές,  λόγω του ότι προσπαθούσε πάντα η Γερμανία να σβήσει τις γνωστές «αμαρτίες» του παρελθόντος. Επίσης, Γερμανία και Τουρκία έχουν κοινά συμφέροντα σε πολλά θέματα. Δεν είχε πει η Γερμανία να σταλούν πύραυλοι Πάτριοτ για την άμυνα της Τουρκίας; Βέβαια, επειδή η Τουρκία έχει πολλούς μετανάστες της στη Γερμανία, αυτό ως γεγονός μοιάζει να ανησυχεί κάπως τη Γερμανία.

Όμως, οι γερμανικές στρατιωτικές ομάδες επισκέπτονται συχνά την Τουρκία και της υπόσχονται ότι θα μπει στην  Ευρώπη. Αλλά το αφήνουν ανοιχτό το θέμα, χωρίς συγκεκριμένο πλάνο.....

Πάντως, με την Αμερική δεν έχει καλές σχέσεις η Γερμανία, αφού συγκρούονται τα συμφέροντά τους, ενώ στο ΔΝΤ οι Αμερικανοί κοντράρουν ανοιχτά τη Γερμανία.

Ως συνέπεια των παραπάνω η δική μας κυβέρνηση που είναι φιλογερμανική δεν θα τύχει καμιάς μελλοντικής αμερικανικής εύνοιας. Και αυτό το γνωρίζει καλά ο Σαμαράς. 

Θράκη, Κύπρος, Κρήτη και Μακεδονία. Τι συμβαίνει τώρα σε αυτές τις περιοχές; 

Ανησυχώ για το τρίγωνο Κύπρου - Δωδεκανήσου - Κρήτης. Όχι όμως για τη Λέσβο ή τη Λίμνο. Για το νότιο Αιγαίο ανησυχώ. Από την άλλη, η Θράκη χρειάζεται πραγματική στήριξη, αλλά και κοινωνική και  πολιτιστική υποστήριξη. Όμως, εμένα με φοβίζει το Καστελόριζο και η Κύπρος. 

Ως προς το Μακεδονικό, αρνούμαι οποιοδήποτε όνομα προτείνουν κατά καιρούς οι Σκοπιανοί, οι πλαστογράφοι της Ιστορίας. Και θεωρώ ότι τα Σκόπια δεν πρόκειται να μπουν στο ΝΑΤΟ. 

Ανησυχώ επίσης για την κατάσταση στο Κόσοβο και θεωρώ ότι οι Σέρβοι μας έχουν φερθεί πολύ περίεργα. Παρόλο που τους έχουμε βοηθήσει. Άρα, είναι καλύτερο εκτιμώ να βοηθήσουμε περισσότερο το Κόσοβο.

Για να γίνουν όμως όλα όπως πρέπει, χρειαζόμαστε έναν σύγχρονο  Ιωάννη Καποδίστρια, έναν σύγχρονο Ελευθέριο Βενιζέλο και έναν σύγχρονο στρατάρχη, όπως ο Αλέξανδρος Παπάγος.  

Την εσωτερική αναταραχή στην Ελλάδα την  φοβάστε; Την περιμένετε; 

Πάρα μα πάρα πολύ. Αυτά που έγιναν στις φυλακές των Τρικάλων ήταν μια ενέργεια που υποστηρίχθηκε από Αλβανούς.  

Ανησυχώ λοιπόν για όλους τους Πακιστανούς, Σομαλούς και Αλβανούς που βρίσκονται στην Ελλάδα και φοβάμαι κυρίως ένα πράγμα: πιθανές ασύμμετρες υβριδικές απειλές.