Παρουσιάζει
ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Ο David Ignatius σε άρθρο γνώμης στην WASHINGTON POST με
τίτλο «Hard lessons in Keynesian economics», το οποίο μπορείτε....να διαβάσετε εδώ..., αναφέρεται σε εκτιμήσεις για το
μέλλον της Ευρωζώνης στις οποίες προέβη ο απερχόμενος διοικητής της Τράπεζας
της Αγγλίας, Mervyn King, κατά τη διάρκεια δείπνου στην πρεσβεία της Βρετανίας
στην Ουάσιγκτον, την προηγούμενη εβδομάδα, όπου παρευρέθη λόγω της συμμετοχής
του στις εαρινές συνόδους της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ.
Στο δείπνο συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, τέσσερεις νυν και
πρώην υπουργοί Οικονομικών των ΗΠΑ, τρεις κεντρικοί τραπεζίτες, δύο ανώτατοι
αξιωματούχοι του ΔΝΤ και ο Βρετανός υπουργός οικονομικών.
Ο Mervyn King αναφέρθηκε στην παγκόσμια οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας επισημαίνοντας την ανάγκη μιας δομής που θα εξισορροπεί τις οικονομίες των πλεονασματικών και ελλειμματικών χωρών, δίνοντας έμφαση στην Ευρωζώνη όπου απουσιάζει ένας αποτελεσματικός εσωτερικός μηχανισμός εξισορρόπησης, μια ομοσπονδιακή δηλαδή δομή που θα επέτρεπε την μεταφορά κεφαλαίων από την πλεονασματική Γερμανία στην ελλειμματική Ελλάδα.
Ο Mervyn King αναφέρθηκε στην παγκόσμια οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας επισημαίνοντας την ανάγκη μιας δομής που θα εξισορροπεί τις οικονομίες των πλεονασματικών και ελλειμματικών χωρών, δίνοντας έμφαση στην Ευρωζώνη όπου απουσιάζει ένας αποτελεσματικός εσωτερικός μηχανισμός εξισορρόπησης, μια ομοσπονδιακή δηλαδή δομή που θα επέτρεπε την μεταφορά κεφαλαίων από την πλεονασματική Γερμανία στην ελλειμματική Ελλάδα.
Από την Ευρωζώνη απουσιάζει επίσης μια ευέλικτη εσωτερική
συναλλαγματική ισοτιμία που θα επέτρεπε σε χώρες όπως την Ελλάδα και την Ισπανία
να υποτιμήσουν τα νομίσματά τους και να ανακτήσουν την δημοσιονομική τους
ισορροπία.
Κατάρρευση της
εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων Πολιτών στην ΕΕ:
Η παρέμβαση Barroso κατά της λιτότητας, δεν θα είχε σημασία
ως προς την αλλαγή πολικής στις Βρυξέλλες αν γινόταν μόνο και μόνο εξαιτίας της
εμβάθυνσης της ύφεσης, σχολιάζει ο Peter Spiegel σε ανταπόκριση του για τους
FINANCIAL TIMES από τις Βρυξέλλες («Global Insight: Politics Draws out
Accidental Truth on Austerity Europe»).
Έγινε ωστόσο, επειδή άλλαξαν οι πολιτικές συνθήκες. Η
πολιτική καταστροφή έχει ήδη λάβει χώρα στην περιφέρεια (Fianna Fáil, ΠΑΣΟΚ,
Silvio Berlusconi), πλέον όμως αγγίζει τον πυρήνα της Eυρωζώνης, όπως κατέδειξε η ψηφοφορία
των Ιταλών και η στάση των Γάλλων (η δημοφιλία του Hollande μειώθηκε κατά 30%,
καθώς η πολιτική της λιτότητας δεν έχει αντιστραφεί, παρά τις προεκλογικές του
εξαγγελίες).
Οι Γερμανοί δεν τολμούν να ρισκάρουν ένα σχίσμα μεταξύ
Γερμανίας Γαλλίας, ενδέχεται ωστόσο η εμμονή τους με την λιτότητα και την
οικονομική μεταρρύθμιση να συναντηθεί με τους Γάλλους διαδηλωτές στα
οδοφράγματα.
Την αλλαγή στην Ευρώπη επικαλείται και ο Andreas
Whittam Smith σε άρθρο γνώμης για την INDEPENDENT
(«The Age of Austerity is over: Why? It doesn’t work»), κάνοντας έκκληση στον Βρετανό ΥΠΟΙΚ George Osborne να ακολουθήσει
τους Ευρωπαίους ομολόγους του.
Σε δύο έρευνες, τα αποτελέσματα των οποίων αποκαλύπτουν
τεράστια μείωση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων Πολιτών στην ΕΕ,
αναφέρεται δημοσίευμα του Ian Traynor για την GUARDIAN («Crisis for Europe as Trust Hits Record Low»).
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων (ECFR) ανέλυσε τα
αποτελέσματα δημοσκόπησης του Ευρωβαρομέτρου στην Ισπανία, τη Γερμανία, την
Ιταλία, τη Γαλλία, τη Βρετανία και την Πολωνία, που καταδεικνύουν απότομη πτώση
της εμπιστοσύνης στην ΕΕ και έναν ευρωσκεπτικισμό, που θέτει ερωτήματα για τη
δημοκρατική και πολιτική νομιμότητα των αποφάσεων κατά την κρίση και
υπογραμμίζει φόβους για την ανάδειξη λαϊκιστικών ανθευρωπαϊκών κινημάτων.
Ενδεικτικά, στην Ισπανία η εμπιστοσύνη μειώθηκε στο 20% από
το 65% και η έλλειψη εμπιστοσύνης ανήλθε σε 72% από 23%. Το Γραφείο της
Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας, που διασύνδεει πανεπιστημιακές έρευνες από όλη
την Ευρώπη, κατέληξε ότι η αυξανόμενη ανεργία, το άγχος και η αβεβαιότητα
διάβρωσαν την πίστη στην πολιτική, στη δημοκρατία και στις εθνικές πολιτικές
ελίτ.
Ειδικά στην Ελλάδα το
ποσοστό μείωσης της πολιτικής εμπιστοσύνης και της ικανοποίησης από τη
δημοκρατία έφτασε σε ανησυχητικά επίπεδα, καθώς η οικονομική κρίση δεν αλλάζει
μόνο τις οικονομικές συνθήκες πολλών πολιτών αλλά και εντείνει την ανησυχία για
το μέλλον της χώρας και μεταξύ όσων δεν έχουν βιώσει τις δυσκολίες απευθείας.
«Η ΕΕ έχει μετατραπεί σε φύλακα που εποπτεύει
προϋπολογισμούς, την αγορά εργασίας, τις συντάξεις, κάτι που είναι άνευ
προηγουμένου και επικίνδυνο», σύμφωνα με τον επικεφαλής του ECFR στη
Μαδρίτη, José Ignacio Torreblanca και που αν δεν διορθωθεί, θα συνεχίσει ο
φαύλος κύκλος της αντιπαράθεσης του λαϊκισμού και των τεχνοκρατών.
Το δίλημμα του νέου μοντέλου επικυριαρχίας που περιορίζει
την εθνική κυριαρχία, χωρίς ωστόσο να αποδίδει ενισχυμένη δικαιοδοσία στις
μεγάλες χώρες όπως η Γερμανία, πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Ο φόβος αυτός υπάρχει παντού χωρίς εξαιρέσεις. Και ο
επικεφαλής της γερμανικής δεξαμενής σκέψης Bertelsmann Stiftung, Aart de Geus
εκτιμά ότι, όταν η στήριξη των Ευρωπαίων φθίνει από το 2007 και μετά…..ο φεντεραλισμός είναι επικίνδυνος, καθώς
μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο λαϊκισμό!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου