Ο Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Κηφισός»! Μέρος 2ο

Γράφει ο ΗΛΙΑΣ ΝΟΜΠΙΛΑΚΗΣ

Ο στρατηγός κ. Δημήτρης Κυριαζόπουλος συνεχίζει, με την δική του πέννα, να εκθέτει τις σκέψεις του.....

Θέματα γενικού ενδιαφέροντος. 

1. Ο κατάλογος των θεμάτων γενικότερου ενδιαφέροντος που μας απασχολούν ως Τοπική   Κοινωνία και ως Σύλλογος είναι μακρύς και περιλαμβάνει:

Θέματα που αφορούν την συμπλήρωση των Υποδομών εκείνων, που κατά τον νόμο αλλά και την μελέτη του Γ.Π.Σ., συνιστούν τον ελάχιστο Κοινωνικό Εξοπλισμό της κάθε Συνοικίας - Περιοχής (Σχολική  στέγη, Αποχέτευση, Βρεφονηπιακοί Σταθμοί, Πλατεία, Χώροι Πρασίνου, Ιερός Ναός κλπ).

Θέματα που σχετίζονται με την καθημερινότητα (Συγκοινωνία, Κυκλοφορία, Πεζοδρόμια, Καθαριότητα, Ηλεκτροφωτισμός). 

Θέματα που σχετίζονται με το Περιβάλλον και τους όρους διαβιώσεως των κατοίκων (Σχέδιο Πόλεως, Χρήσεις γης, Όροι Δομήσεως, Κοινόχρηστοι Χώροι, Αστικό Περιαστικό Πράσινο).

2. Ο Σύλλογος μας όπως κάθε Σύλλογος δεν αποτελεί ως γνωστόν Φορέα Εξουσίας, δεν αποφασίζει, δεν έχει την δυνατότητα υλοποιήσεως. Ο ρόλος του περιορίζεται στα ακόλουθα:

- Στην  ανάδειξη και προβολή των θεμάτων γενικότερου ενδιαφέροντος προς τον Δήμο και τις κατά περίπτωση αρμόδιες Αρχές και οργανισμούς κοινής ωφελείας.

- Στην αποτροπή ανεπίτρεπτων καταστάσεων που επιβαρύνουν το Περιβάλλον και τους όρους διαβιώσεως των κατοίκων.

Σε ότι αφορά την προβολή η οποία σε αρκετές περιπτώσεις καταλήγει σε διεκδίκηση, η κύρια προσπάθεια κατευθύνεται.

- Σε ότι έχει εκτιμηθεί ως θέμα Υψηλής προτεραιότητας όπως αυτά που συμπληρώνουν τις βασικές υποδομές (Σχολική Στέγη - Αποχέτευση αυτή την περίοδο).

- Σε  θέματα που εξωγενείς παράγοντες  ή  η εξέλιξη κάποιων ζητημάτων το απαιτεί πχ. επιπτώσεις από την μετατροπή της ΕΟ  ΑΘΗΝΩΝ - ΛΑΜΙΑΣ  σε κλειστό αυτοκινητόδρομο χωρίς εκτέλεση  των απαραιτήτων έργων (Ανισόπεδος διάβαση προέκταση Ιλισίων, ασφαλής πρόσβαση από και προς την Ε.Ο , Πλευρικά Διόδια , Ηχοπετάσματα).

- Σε ότι αφορά την αποτροπή ανεπιθύμητων και ανεπίτρεπτων καταστάσεων δυστυχώς με κύρια ευθύνη των πρώην  ΥΠΕΧΩΔΕ και όχι μόνον ως Σύλλογος, ως Τοπική  Κοινωνία εξαναγκαζόμεθα αναιτίως σε μακροχρόνιες προσπάθειες ψυχοφθόρες & επαχθείς όπως εκείνη των λεγομένων Προβαλλομένων τα οποία επεχείρησε να εισαγάγει με Υπουργική απόφαση η τέως Υφυπουργός Ρ. Ζήση, απόφαση που κηρύχτηκε ανίσχυρος από το ΣΤΕ  έχοντας ταλανίσει κατοίκους, Τοπικές  Κοινωνίες, τον Δήμο επί μια 10ετία αφήνοντας πίσω της Περιβαλλοντικά-Πολεοδομικά,  πληγές.

Αναμφισβήτητα το θέμα της προβολής και αποτροπής θα ήταν πολύ ευκολότερο εάν είχε γίνει πράξη στο εσωτερικό τουλάχιστον του Δήμου η επιταγή του άρθρου 214  του ΚΔΚ περί διαβουλεύσεως όπως την προσδιόρισε λεπτομερέστερα η απόφαση 258/2009 του Δημοτικού Συμβουλίου  Κηφισιάς.

Τοπική Αυτοδιοίκηση Α΄ Βαθμού - Δήμοι.

1.  Την προσωπική μου άποψη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση  Α΄ Βαθμού, που εκτιμώ ότι δεν αφίσταται της θέσεως του Συλλόγου μας, την  έχω εκφράσει σε σειρά δημοσιευμάτων και άλλων ευκαιριών. Είναι αυτή που επιγραμματικά έχω διατυπώσει σε δημοσίευμα του 2009 για τον ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ  ΙΙ  που έλαβε την  τελική μορφή ως ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ (Νόμος  3852/2010) και ήταν η  ακόλουθη. «Την  Αυτοδιοίκηση Α΄ Βαθμού πρέπει να την περιφρουρήσουμε και να την προστατεύσουμε ως κόρη οφθαλμού, ως κάτι το δικό μας ως κάτι το πολιτικά αναντικατάστατο.»

2. Τα  όσα ακολούθησαν στην 2ετία 2009 - 2011/12  που μας οδήγησαν ως χώρα και ως πολίτες στην σημερινή οικονομική κατάντια και στην «επιτροπεία», με κάνουν να υποστηρίζω ακόμη περισσότερο την προαναφερθείσα θέση μου αλλά και εκείνη του «Δημότη - Πολίτη» που την περιγράφει προσφυώς μελέτη (2008) του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοικήσεως:

«Από καταβολής της, η Τοπική  Αυτοδιοίκηση θεωρείται «ο χώρος Δημόσιας Εκπαίδευσης των Πολιτών» Η συμμετοχή στα κοινά - μέσω της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας - είναι ο χώρος που ο καθένας ανακαλύπτει το σεβασμό προς το διπλανό του. Φροντίζει για τις δημόσιες υποθέσεις, κινητοποιείται για προβλήματα και θέματα της περιοχής του. Η δημοκρατική αναγέννηση συνδέεται με την υιοθέτηση της προσέγγισης σχεδιασμού και υλοποίησης πολιτικών από κάτω προς τα πάνω, ταυτόχρονα με την προσέγγιση από πάνω προς τα κάτω. Ουσιαστική αυτοδιοίκηση χωρίς τη συμμετοχή του πολίτη δεν νοείται.  Είναι απαραίτητο να διευρυνθούν οι θεσμοί συμμετοχής των πολιτών στη διαχείριση και στην καθημερινή πολιτική  των Δήμων» (Η υπογράμμιση δική μου).

3. Προφανώς δεν πρέπει να αναμένουμε την ανάταξη της όλης καταστάσεως από τις λεγόμενες «Αγορές»  και τους εκτός και εντός της χώρας υπηρέτες τους. Ούτε από  εκείνους, που διαχρονικά είδαν την άσκηση της εξουσίας, ως ευκαιρία νομής της   και  προσπορισμού ωφελημάτων στους ίδιους και σε τρίτους.

Η προσπάθεια μας θα πρέπει να αρχίσει από τις  Τοπικές  Κοινωνίες, τους Δήμους μας, ώστε προοδευτικά να τους καταστήσουμε  (α) τα υγιή κύτταρα της Κοινωνίας επί των οποίων θα βασισθεί η προσπάθεια για το καλύτερο αύριο (β) Τους χώρους όπου ο Δημότης - Κάτοικος θα γίνει Δημότης - Πολίτης και κατ’ ακολουθία Πολίτης αυτής της χώρας με ότι ο όρος Πολίτης εμπεριέχει.

Είναι γνωστό ότι τα «συμφέροντα»  και ικανός αριθμός εκ των σπευδόντων προς την Αρχήν (Οι «σπουδαρχίδαι» κατά δημοσίευμα του τύπου του 1960) προς ίδιο όφελος θα πολεμήσουν αυτή την προσπάθεια, διότι θέλουν τον Έλληνα απλό κάτοικο, πελάτη - οπαδό, και όχι  Πολίτη.

Η ευθύνη σε όσους σχεδίασαν τις μεταρρυθμίσεις στην Τοπική   Κοινωνία και από το 2000 μέχρι σήμερα  είναι μεγάλη διότι δεν θωράκισαν τους Δήμους όπως επιβαλλόταν.

Η προσπάθειά μας ως Δημοτών - Πολιτών να βελτιώσουμε την λειτουργία των Δήμων και να τους κάνουμε συγχρόνως και πλέον αποτελεσματικούς έχει περισσότερες πιθανότητες να ευδοκιμήσει και οπωσδήποτε είναι ευκολότερη από μια ανάλογο προσπάθεια μας για βελτίωση της όλης λειτουργίας του Κράτους.

Αυτό οφείλουμε να το κάνουμε Άρχοντες του Δήμου και Αρχόμενοι εάν δεν θέλουμε να δούμε δίπλα  στον Δήμαρχο κάποιο επίτροπο της Τρόικας να διαφεντεύει τα του Δήμου μας και να πούμε κυριολεκτικά και μεταφορικά «Εάλω  η Πόλης».

Ο απογαλακτισμός των 324  Δήμων της χώρας  από τις Πολιτικές Παρατάξεις και την Κεντρική  εξουσία γενικότερα θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα και θα πρέπει να συνδυασθεί με μια προσπάθεια καλύτερης οργάνωσης και λειτουργίας των Δήμων που θα οδηγεί σε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και άρα επωφελέστερη λειτουργία για το Κοινωνικό σύνολο. Αυτό, η καλύτερη οργάνωση και λειτουργία των Δήμων επιβάλλεται και εκ των σημαντικών δομικών αλλαγών που έγιναν στην Αυτοδιοίκηση τα τελευταία 15 χρόνια που μεταπέσαμε από τους 5.776 ΟΤΑ (457 Δήμους και τις 5318 Κοινότητες), στους  914 Δήμους και 120 Κοινότητες (Σχέδιο Καποδίστριας Ι), στους σημερινούς 324 Δήμους. Τα μεγέθη των οποίων και το εύρος των αρμοδιοτήτων επιβάλλουν σύγχρονες μεθόδους.

Το  Δημοτικό  Συμβούλιο της Πόλεως μας και ο Δήμαρχος μας οφείλουν να ηγηθούν αυτής της προσπάθειας έχοντας προς τούτο και την ενεργό συμμετοχή Συλλογικών Φορέων και κατοίκων!