Είμαστε Έλληνες;

Γράφει η ΤΙΝΑ ΣΓΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Να συστηθούμε, πρώτα απ όλα; Είμαστε λοιπόν (είμαστε τονίζω) Έλληνες, Είμαστε (είμαστε) περήφανος λαός, Είμαστε (είμαστε) φιλότιμος λαός, Είμαστε (είμαστε) έντιμος λαός......Αυτά, ας πούμε για το παρελθόν, τώρα τι είμαστε όμως; Μεταλλαχτήκαμε; Πως γίναμε έτσι;  Που πήγε η εντιμότητά μας; Που χάθηκε το φιλότιμό μας; Κι εκείνη η έρμη η περηφάνια μας που βρίσκεται;

Τελικά αμφιβάλλω αν είμαστε  Έλληνες, γιατί απλά δεν μας αναγνωρίζω έτσι που καταντήσαμε. Δεν αναφέρομαι βέβαια στον πολιτικό μας κόσμο, διότι αυτός έχει ξεφύγει προ πολλού - ακόμη και τώρα - που να πρωτοβρείς άκρη εκεί.

7.000.000 ψυχές (γιατί τόσοι είμαστε οι γηγενείς μη γελιόμαστε, τ άλλα 3.000.000 είναι οι λαθρομετανάστες, κι όχι μετανάστες, όπως  αποκαλούν εμάς οι μαύροι πουλώντας εξυπνάδα) εναπόθεσαν την τύχη τους στους 300 - και δυστυχώς όχι του Λεωνίδα - αλλά της οδού  Βασιλίσσης Σοφίας, οι οποίοι μας καταχαντακώνουν επί μία 30ετία κι αμφιβάλλω αν κανείς αισθάνεται τύψεις. 

Όχι, δεν μας καταπάτησε η Ευρώπη, το ΔΝΤ κι όλοι οι υπόλοιποι, όχι ποδοπατήσαμε εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας αφού οι μίζες δεν μας άφησαν να μοιράσουμε δυο γαϊδουριών άχυρα, αφού το κράτος σου επέβαλλε να παρανομήσεις για να ζήσεις, δίχως καμία επίπτωση. Και δεν φτάνει ότι μας καταράκωσαν οικονομικά, ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει η ζωή μας, είτε εντός, είτε εκτός σπιτιού.

Οι αλλοδαποί με τα καροτσάκια που έχουν κλέψει από τα σούπερ μάρκετ φορτωμένα με σκουπίδια, έχουν πήξει τους δρόμους και δεν ενδιαφέρεται κανείς. Οι ομάδες ΔΙ.ΑΣ. και τα περιπολικά κάνουν τη βόλτα τους «παρεϊτσα» γιατί δεν έχουν εντολή εξ Άνωθεν να επέμβουν, μόνο άμα γίνει κανένα μακελειό πρώτα, ενώ,  ένα....έτσι να κάνανε θα μαζεύανε 2.000 αλλοδαπούς την ημέρα. Τι θα τους κάνουν; Δεν είναι δικό μου πρόβλημα, εγώ πληρώνω την Εισφορά Αλληλεγγύης και τους φόρους μου και όλα, γιατί δεν μου παρέχουν προστασία; 

Μου εξηγεί κάποιος! Δεν είμαι εκ πεποιθήσεως ρατσίστρια, με έκαναν έτσι όμως όλα αυτά τα κακόμοιρα υποκείμενα, που δεν τα μαζεύουν να τα στείλουν πίσω. Θα μου πείτε δε γίνεται. Δεν με ενδιαφέρει, δεν θα βρω εγώ τον τρόπο, θα τον έβρισκα αν ήμουν αρμόδια. Να κόψουν το λαιμό τους να τον βρουν αυτοί που τους πληρώνουμε και τσακώνονται κιόλας για το θώκο. Και να μην τους αφήνουν ελεύθερους.

Προχθές ένας μαύρος προσπάθησε να πνίξει μέσα στο ασανσέρ, στην Κυψέλη, στις 13.15 ντάλα μεσημέρι,  τον πατέρα μου 100 ετών, για να πάρει ένα 50άρικο. Και να ήταν το μοναδικό, χιλιάδες παρόμοια περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά.

Τι να το κάνω αν λυθούν όλα τα υπάρχοντα προβλήματα και δεν λυθεί και αυτό. Να έχω δουλειά αλλά να κινδυνεύω να με «φυτέψουν» εν τω μεταξύ, και  να βλέπω τα ραδίκια ανάποδα; 

Τι θα κάνετε κύριοι Σαμαρά, Βενιζέλε και Κουβέλη; Θα εντάξετε το θέμα στις προτεραιότητές σας, ή θα το περάσετε ντούκου, όπως οι προκάτοχοί σας; Ερωτώ με αγανάκτηση και αηδιασμένη έως εκεί που δεν παίρνει και περιμένω κάποιος να αναλάβει ευθύνες επιτέλους κι όχι μόνον αξιώματα!

Να μην παραπονιόμαστε τότε αν άλλα.....κόμματα αναλαμβάνουν πρωτοβουλία!