Το 2ο Γυμνάσιο Κηφισιάς κοντά στο ορφανοτροφείο «Αγία Άννα»!

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΣΙΟΜΠΑΝΗΣ

Μια εβδομάδα πριν από τις γιορτές μια ομάδα μαθητών του Γυμνασίου μας θέλοντας να ανταποκριθούν και να συμμετάσχουν ενεργά στο νόημα και στο πνεύμα των ημερών, ζήτησαν την άδεια από τον Διευθυντή κ. Τόκκα Γρηγόριο να συλλέξουν τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης και να τα διαθέσουν στο ορφανοτροφείο «Αγία Άννα».

Μετά το πρώτο μούδιασμα από πλευράς μας, διότι ο χρόνος ήταν λιγοστός, συναινέσαμε και εμείς οι καθηγητές και με την παρότρυνσή μας, μέσα σε μια εβδομάδα φορτώσαμε τρία Ι.Χ. και επισκεφτήκαμε το ορφανοτροφείο «Αγία Άννα».  

Εκεί μας υποδέχτηκε η κ. Κόκκορη Ιωάννα και αφού μας ξενάγησε στους χώρους και στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος, γνωρίσαμε και τον  πρόεδρο του ιδρύματος κ. Στεργίου Κλεομένη, πρώην Λυκειάρχη Νέας Ερυθραίας, ο οποίος  συμβάλει τα μέγιστα για να συνεχιστεί το φιλάνθρωπο έργο, το οποίο ξεκίνησε ως «Η Χριστιανική στέγη κοριτσιού η Αγία Άννα» γνωστή σήμερα ως «Αδελφότης η Αγία Άννα» που μετράει σαράντα χρόνια προσφοράς, φιλοξενίας, στοργής και θαλπωρής σε κορίτσια,  τα οποία προέρχονται από οικονομικά άπορες οικογένειες, οικογένειες με κοινωνικά προβλήματα ή είναι ορφανά, έως και την αποκατάστασή τους, επαγγελματική ή κοινωνική.

Τους μαθητές συνόδευσαν ο Γυμνασιάρχης κ. Τόκκας Γρηγόριος, οι καθηγήτριες κυρίες Ευγενικού Δέσποινα, Πρωτόππαπα Παναγιώτα και ο γράφων.

Η αρχή έγινε από την αείμνηστη Άννα Κάραπα, η οποία παραχώρησε το οικόπεδο και από την αείμνηστη Άννα Καμπίτση, η οποία υποστήριξε οικονομικά την ανέγερση του οικοτροφείου.

Η επάνδρωση του ιδρύματος αρχικά στηρίχτηκε σε τέσσερεις εθελόντριες αδελφές νοσοκόμες από τον Άγιο Σάββα, τις αείμνηστες Σάμπου Ευγενία και Γκούφα Μαρουσώ, η οποία διετέλεσε έως το 2009 Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ιδρύματος και Διευθύντρια του οικοτροφείου και τις κυρίες Κακογιάννη Μάτα και την νυν Διευθύντρια κυρία Μορφοπούλου Θεοδώρα.

Σήμερα το ίδρυμα  φιλοξενεί 25 κορίτσια ηλικίας 3-26 χρονών, διαθέτει πέρα από το διοικητικό, διδακτικό, βοηθητικό προσωπικό, ψυχολόγο και εθελοντές καθηγητές σχεδόν όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι προσφέρουν στα παιδιά τις απογευματινές ώρες φροντιστηριακά μαθήματα. Εντύπωση μας προκάλεσε η καθαριότητα, η τάξη αλλά και η συνεργασία του προσωπικού, όπου ο ένας συμπληρώνει τον άλλο,  βοηθώντας έτσι  τα παιδιά να νιώσουν σαν μια μεγάλη οικογένεια, και να  «εκμηδενιστεί» ο ιδρυματικός χαρακτήρας.

Είναι μια μεγάλη καρδιά και μια ζεστή αγκαλιά. Μια αγκαλιά που κλείνει μέσα της τα παιδιά εκείνα που ξέχασαν να χαμογελούν, τα παιδιά που ήταν τρομαγμένα, τα παιδιά που ήταν μόνα. Είναι το σπιτικό που προσφέρει φροντίδα και προστασία σε παιδιά, που από πολύ τρυφερή ηλικία τα στερήθηκαν.