Προς τα Μέλη της Βουλής των Ελλήνων!

Μεταφορά από ΗΛΙΑ ΝΟΜΠΙΛΑΚΗ

Ο Πρόεδρος του ΤΕΙ Αθήνας  Καθηγητής κ. Δημήτριος Νίνος από το Αιγάλεω, έστειλε την ακόλουθη ανοικτή επιστολή στις 8 Νοεμβρίου 2012 προς τα Μέλη της Βουλής των Ελλήνων.....

« Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές,

Μια ημέρα μετά την υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου ή μνημονίου 3 ή νομοσχεδίου λιτότητας ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να διατυπωθεί λεκτικά η διαδικασία νομιμοποίησης της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης ενός λαού, αισθάνομαι την έντονη ανάγκη να σας υποβάλω το εξής ερώτημα:

Εξακολουθούμε άραγε να λογιζόμαστε ως άνθρωποι ή είμαστε πλέον μόνον αριθμοί; Διότι, εάν όλοι εμείς οι Έλληνες, δεν είμαστε τίποτε περισσότερο από στατιστικά στοιχεία στον οικονομικό πίνακα της ευρωζώνης, τότε θα πρέπει να συγχαρώ θερμά όλους αυτούς τους κρατικούς λειτουργούς που με περισσή αίσθηση καθήκοντος, αποφάσισαν την κατάργηση ειδικοτήτων και οργανικών θέσεων, με σκοπό την εξυγίανση του δημοσίου τομέα και τη συνακόλουθη οικονομική διάσωση της χώρας.  

Εάν όμως θεωρούμαστε ακόμη άνθρωποι, τότε χθες διαπράχθηκε ένα έγκλημα κατά του ελληνικού λαού, μεγάλο μέρος του οποίου καταδικάστηκε, με συνοπτικές διαδικασίες, στην ηθική και οικονομική εξόντωση.

Το οικοδόμημα του ελληνικού δημοσίου δεν κτίστηκε σε μια νύχτα και δεν αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του ελληνικού λαού. Γιατί λοιπόν θα πρέπει ο λαός αυτός να αναλάβει εξ ολοκλήρου την ευθύνη να πληρώσει το τίμημα της κακοδιαχείρισης και της αναξιοκρατίας; To ελληνικό δημόσιο οικοδομήθηκε σιγά σιγά από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν από αυτόν τον πολύπαθο τόπο για να εξυπηρετήσει κυρίως δικές τους σκοπιμότητες.

Όσο υπήρχαν χρήματα ή υπήρχε η πιθανότητα εξεύρεσής τους, χωρίς δεύτερη σκέψη, δημιουργούνταν θέσεις εργασίας. Τώρα που έπαψαν να υφίστανται χρήματα, με την ίδια ή ίσως και με μεγαλύτερη ευκολία, καταργούνται θέσεις εργασίας, διότι προέχει όλων το εθνικό συμφέρον, η σωτηρία της χώρας.

Είναι δυνατόν να μιλάμε για τη σωτηρία της χώρας, όταν καταδικάζουμε σε φυσική εξόντωση τους πολίτες της; Είναι δυνατόν να ισχυριζόμαστε ότι δίνουμε αγώνα για το μέλλον των παιδιών μας, όταν δεν περιφρουρούμε τα στοιχειώδη δικαιώματά τους; Η κατάργηση θέσεων εργασίας σε σχολεία, πανεπιστήμια και ΤΕΙ συνιστά την καταστρατήγηση ενός από τα βασικότερα δικαιώματά τους, της πρόσβασης στην εκπαίδευση.

Η μόρφωση, η πνευματική καλλιέργεια δεν είναι κάτι αυτονόητο, δεν συμβαίνει τυχαία, αποτελεί τη συνισταμένη πολλών παραγόντων και πάνω απ’ όλα επηρεάζει καταλυτικά όλες τις παραγωγικές δραστηριότητες.

Τα ιδρύματά μας διαλύονται και εμείς ανήμποροι, παρακολουθούμε το εκάστοτε κυβερνητικό σχήμα να μας «παίζει» σαν πιόνια σε επιτραπέζιο παιχνίδι. Πότε επιτέλους θα αντιληφθείτε ότι δεν είμαστε πιόνια;

Είμαστε άνθρωποι, είμαστε εμείς που χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε για την εκπαίδευση, για να μπορούμε να κοιτάζουμε τους Έλληνες γονείς στα μάτια χωρίς ντροπή. Γιατί μας εκβιάζετε; Γιατί αναγκάζετε να σκύψουμε το κεφάλι και να συμβιβαστούμε με το τίποτα;

Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές,

Μέσα στο χάος που επικρατεί, η μόνη δικλείδα ασφαλείας είναι η εκπαίδευση, αξιοποιήστε την, μην τη θυσιάζετε στο βωμό του λαϊκισμού και της οικονομικής μας διάσωσης. Η χώρα δε σώζεται κλείνοντας εκπαιδευτήρια. Η χώρα θα σωθεί μόνον αν εστιάσουμε σε αυτά που πραγματικά αξίζουν κι η παιδεία είναι ίσως το σημαντικότερο όλων».