«Ηλιοστάσια» του Νίκου Ζήβα! Μέρος 2ο....

Γράφει η ΤΙΝΑ ΣΓΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Για την ενδιαφέρουσα έκθεση του Νίκου Ζήβα η Δρ. Βιβή Βασιλοπούλου γράφει:

Δρ. Βιβή Βασιλοπούλου.

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό μια αληθινή αυλή των θαυμάτων γνωστή κι από άλλο παραμύθι. Με τραγούδια της πέτρας και παιχνίδια πέτρινα για μικρούς και μεγάλους. Με κολόνες, κιονόκρανα και στυλοβάτες, με καθίσματα και άλλα πολλά απομεινάρια μιας ζωής που υμνύσαν, όχι χωρίς μελαγχολία, ένα ένδοξο παρελθόν. Είχε και ένα πέτρινο «μπαρ» η αυλή για να μεθάνε τη νύχτα οι καημοί και να αντέχουν τη μέρα.

Νίκος Ζήβας.

Ωστόσο, όταν ένα πρωινό της άνοιξης τα σώματα της πέτρας ξύπνησαν για την εωθινή προσευχή στο φως, τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πιο αισιόδοξα.   

Και ξαφνικά ορθώθηκαν δοξολογώντας τον ήλιο που ήρθε να φωτίσει τις γραμμές των ρολογιών, τις χαραγμένες στη μνήμη των τροχών του άρματός του. Τότε οι στήλες άρχισαν να ξεχωρίζουν κάθετα από τις άλλες πέτρες και  να είναι υπερήφανες για τις γνώσεις που είχαν για τον ορισμό του χρόνου και το χρονικό του.

Πολικό Ηλιακό Ρολόι. Πέτρα, ορείχαλκος.

Στο πέρασμά του ήλιου η καρδιά τους χτυπούσε δυνατά κάθε στιγμή. Σε κάθε γραμμή. Σε λίγο συνειδητοποίησαν όλα όσα τις συνέδεαν και όσα τις έκαναν ξεχωριστές.

Όλες βέβαια είχαν τον ήλιο στα μαλλιά. Ωραίες ήταν ούτως ή άλλως, αλλά ήθελαν να γίνουν και ελκυστικές. Έτσι η μια έβαλε ένα ανθέμιο στο κεφάλι, η άλλη ένα χάλκινο αλογάκι , από το άρμα του Ήλιου για στολίδι.

Κάθετο Ηλιακό Ρολόι. Μάρμαρο, Σίδερο.

Μια είχε ένα μαρμάρινο θωράκιο, άλλη κρατούσε τη σφαίρα του κόσμου αγκαλιά. Οι περισσότερες ήταν ψηλές και ραδινές και άλλες πατούσαν στην άκρη των ποδιών τους για να φτάσουν. Όλες είχαν γερές βάσεις και παιδεία. Ήταν υπερήφανες για την ηλικία και το υλικό τους. Με τους ανθρώπους ήταν αλλιώς ξέρετε.

Εκείνο τον Μάιο, το βράδυ της γιορτής, στην αυλή, συναντήθηκαν από διάφορα μέρη της χώρας οι ώρες για τον επετειακό χορό του χρόνου.

Κι όλως απρόσμενα πήραν πνοή και ξεφάντωσαν όλη τη νύχτα. Είχαν μια δεύτερη ζωή να ζήσουν, το πρωί  ξαναμπήκαν στον πέτρινο ρόλο τους να δείχνουν την αλήθεια 

Γιατί οι στήλες αυτές στο δρόμο του ήλιου, δε δείχνουν τα μίλια, όπως οι ερμαϊκές.  Είναι ωρόσημα για να μετρούν το χρόνο και το ανάστημά μας. Και την αξία μετρούν και λένε.....όπου ο ήλιος δεν φωτίζει ματαίως, οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν δημιουργία!