Τι Δήμαρχο θέλουμε;

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ

Η είδηση ήταν απλή: Στον αγώνα βόλεϊ ανδρών μεταξύ  των ομάδων Α΄ Εθνικής, Κηφισιάς-Παμβοχαϊκού, το προηγούμενο σαββατοκύριακο, οι παίκτες του Παμβοχαϊκού κατήγγειλαν την συμπεριφορά του Δημάρχου Νίκου Χιωτάκη. Έκαναν  αναφορές για λογομαχίες και επιθετική συμπεριφορά στυλ «θύρας τάδε», από τον πρώτο δημότη μιας πόλης με ξεχωριστή ιστορία και υψηλή πολιτισμική αναφορά....Της Κηφισιάς!

Ο προπονητής του Παμβοχαϊκού Νίκος Ζαλμάς.

«Δεν μπορούσα να φανταστώ με ποιόν τσακώνονται οι παίκτες μου. Δεν δικαιολογείται αυτή η συμπεριφορά» δήλωσε ο προπονητής του Παμβοχαϊκού Νίκος Ζαλμάς στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012, σελ.29)

Το τι ακριβώς έγινε, ούτε το γνωρίζουμε, ούτε είναι   αντικείμενο δημοσιογραφικής μας έρευνας. Ζητούμενο είναι η εικόνα και η σύγχρονη αντίληψη που πρέπει να διακατέχει τους σημερινούς ηγέτες.

Το ερώτημα που μου έθεσε λοιπόν η κόρη μου ήταν απλό: «Τι Δήμαρχο θέλεις εσύ μπαμπά»; Όχι ποιόν θέλεις, αλλά τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει αυτός που θα σε ικανοποιεί. Διευρύνοντας το ερώτημα: Πως πρέπει να συμπεριφέρεται το πολιτικό, κοινωνικό και αυτοδιοικητικό προσωπικό της χώρας μας;

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ομαδοποιήσουμε και να κατατάξουμε σε ερμηνεύσιμες συμπεριφορές, τους τύπους - Δημάρχων:

- Ο Δήμαρχος - Χρυσοχοϊδης: Είναι αυτός που δηλώνει έκπληκτος για ότι έχει (και) ο ίδιος κάνει. Δεν γνωρίζει (δεν τις έχει διαβάσει) τις αποφάσεις του Δήμου του οποίου ο ίδιος προΐσταται, καταλογίζει ευθύνες σε όλους τους άλλους και κηρύσσει ανένδοτο για την ανατροπή της πολιτικής που ο ίδιος εφάρμοζε.

- Ο Δήμαρχος - Κουλούρης; Είναι αυτός που πιστεύει ότι οι νόμοι ισχύουν για όλους τους άλλους εκτός από τον ίδιο. Μιλά σε όλους με το μικρό τους όνομα (δείγμα ανωτερότητας) και επικαλείται το παιδί του ή την κακομοίρα την μάνα του (δείγμα λαϊκής καταγωγής). Το κακό είναι ότι όλοι πλέον τον θεωρούν γραφικό!

- Ο Δήμαρχος - Καρατζαφέρης; Είναι αυτός που άλλα λεει την μια στιγμή, άλλα την άλλη. Χρησιμοποιεί λαϊκά ρητά για να μπορεί ο καθένας να τα ερμηνεύει όπως θέλει. Ο ίδιος τα επικαλείται (ερμηνεύοντας τα κατά το δοκούν) ως επιβεβαίωση της διορατικότητας του.

- Ο/η Δήμαρχος - Αλέξης/Αλέκα. Πάντα σε αγωνιστική διάθεση, πάντα κοντά στους χειμαζόμενους δημότες, πάντα με φιλολαϊκό προφίλ. Το πρόβλημα είναι ότι τσακώνεται με όλους τους ομοϊδεάτες και δεν μπορούν να καταλήξουν ούτε που θα φτιάξουν την παιδική χαρά!

- Ο Δήμαρχος - Άνγκελα. Έχει επιβάλλει «γερμανική πειθαρχία» στον Δήμο. Οι υπηρεσίες λειτουργούν άψογα, αλλά για να φορολογούν βάρβαρα τους δημότες. Ο Δήμος έχει ταμειακό πλεόνασμα, αλλά οι δημότες φυτοζωούν!

- Ο Δήμαρχος - «εγώ σωστά τα έκανα όλα». Είναι αυτός που έχει κάνει ρημαδιό τον δήμο του, τον έχει υπερχρεώσει., έχει εξευτελίσει τους Δημότες, αλλά μένει γαντζωμένος στην καρέκλα του. Βλέπετε και ο μπαμπάς του ήταν Δήμαρχος. Οπότε…

- Ο Δήμαρχος - Ψωμιάδης ή Δήμαρχος -Χαρχούδας. Είναι αυτός που αυτοθαυμάζεται, που είναι βαθιά πληγωμένος που τραυματίστηκε η δημόσια εικόνα του και που πιστεύει πως ότι έκανε, το έκανε για το καλό ποιμνίου του!

- Ο Δήμαρχος - Δήμαρχος. Είναι προστατευόμενο είδος διότι είναι πολύ σπάνιο, κάτι σαν την caretta - caretta. Είναι ο δήμαρχος που δεν είναι χούλιγκαν, δεν νοιώθει «ο εκλεκτός του θεού», δεν είναι λαμόγιο, δεν είναι κομματόσκυλο, ούτε διαπλεκόμενος. Υπάρχουν τέτοιοι, είναι λίγοι και κυκλοφορούν ανάμεσα μας (κάτι σαν τα Ελοχίμ)…

Τα σκεφτόμουν με νοσταλγία όταν διάβαζα στα ΝΕΑ την (καταγγελλόμενη) συμπεριφορά του Δημάρχου Κηφισιάς Νίκου Χιωτάκη.

Ταυτοχρόνως σκεφτόμουν:

- Καλά, είναι δυνατόν οι Δήμαρχοι (γενικά και όχι όλοι) να είναι διαφορετικοί από τους πολιτικούς που τους επέλεξαν; Αυτοί που τους επέβαλλαν δεν ήθελαν άτομα κατ’ εικόνα και ομοίωσιν τους;

- Εμείς που σήμερα διαπιστώνουμε ότι κάναμε τις λάθος επιλογές στους πολιτικούς που επιλέξαμε (πάλι αυτό αφορά την πλειοψηφία και όχι την ολότητα), θα βάλουμε μυαλό για να αλλάξουμε τα κριτήρια επιλογής στους Δήμους;