Γρηγόρης Βαλτινός....πολυτάλαντος, κορυφαίος και τόσο αγαπητός στο κοινό!

Γράφει η ΤΙΝΑ ΣΓΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της γενιάς μας είναι ο πολυτάλαντος Γρηγόρης Βαλτινός. Σήμερα έχουμε την τύχη να μιλά στη Τίνα Σγουροπούλου.

Καλλιτέχνης μεγάλης γκάμας, ο Γρηγόρης Βαλτινός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και η καταγωγή του είναι από την Ξάνθη. Μέχρι τώρα έχει συνεργαστεί με όλους τους κορυφαίους του χώρου.

Φέτος πρωταγωνιστεί στο έργο του Τζων Πρίσλεϋ «Ο Επιθεωρητής Έρχεται» - με το απρόσμενο τέλος - στο θέατρο Ιλίσια.  

Μαζί του οι: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Κερασία Σαμαρά, Μάνος Ζαχαράκος,  Κώστας Βασαρδάνης, Ευτυχία Γιακουμή, Στάθης Νικολαΐδης.

Απόδοση - σκηνοθεσία - μουσική επιμέλεια: Γρηγόρης Βαλτινός. 

Σκηνικά - κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ

Κάθε Τετάρτη - Πέμπτη: εκπτωτικό εισιτήριο για όλους 16 ευρώ.

Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 18 ευρώ (εξώστης), 20 ευρώ (πλατεία) Λαϊκή Σαββάτου: 18 ευρώ, φοιτητικό, παιδικό, άνεργοι (όλες τις ημέρες): 14 ευρώ.

Ώρες και ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη 19.15, Πέμπτη - Παρασκευή 21.15, Σάββατο 18.15 (λαϊκή) και 21.15 Κυριακή 19.15.

- Κύριε Βαλτινέ, είστε ένας κορυφαίος ηθοποιός, αλλά κι ένας γλυκύτατος άνθρωπος. Πόσο έχει επηρεάσει την προσωπικότητα και το χαρακτήρα σας η δουλειά σας; Σας έκανε καλύτερο;

Μάλλον έχετε διαβάσει προηγούμενες εξομολογήσεις μου και απ’ αυτές προέκυψε η ερώτηση. Εκείνο που λεω συνέχεια με ευγνωμοσύνη είναι ότι το θέατρο με μόρφωσε και με διαμόρφωσε. Μάλλον το διάλεξα ενστικτωδώς για να γίνω σοφότερος και καλύτερος άνθρωπος. Θέλω να πιστεύω ότι στον εαυτό μου έχει αποδώσει.

- Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο για τα παιδικά σας χρόνια, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Που γεννηθήκατε, πως ήταν η ζωή σας;

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 1 έτους, η μαμά με πήρε στη γενέτειρά της, την Ξάνθη. Από εκεί έχω τις πρώτες εικόνες και τις πρώτες μυρωδιές, από το χώμα, τα λουλούδια και τα ποτάμια.

Στα 9 μου ερχόμαστε  στην Αθήνα, εδώ η εφηβεία, η ενηλικίωση, οι πόρτες για το θέατρο. Μάλλον όλα αυτά έγιναν για να έχω υλικό για τη σκηνή.

- Πως και πότε πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την δραματική τέχνη; Είχατε μήπως σαν πρότυπο κάποιο ηθοποιό;

Δεν είχα κανέναν συγκεκριμένο ηθοποιό σαν πρότυπο, ήμουν περισσότερο άπληστος. Ήθελα να φορέσω επάνω μου μόνο τα καλά στοιχεία από πολλούς ηθοποιούς. Το πιθανότερο είναι ότι δεν τα κατάφερα ακόμα, αλλά συνεχίζω την προσπάθεια.

Με τον καιρό καταλήγω σιγά-σιγά ότι αν θέλεις να φτάσεις σε πολύ υψηλά επίπεδα πρέπει να το κάνεις με δικά σου υλικά και όχι με μίμηση. Τώρα, γιατί έγινα ηθοποιός, νομίζω ότι ήταν η φυσική κατάληξη και κορύφωση του βίου μου: παιδικού και εφηβικού.

Τα πανεπιστήμια διεξάγουν ακόμα.....έρευνες αλλά νομίζω ότι το πιο πιθανό είναι ότι θέλει κανείς να ξεφύγει από τη ρουτίνα, τη μιζέρια μιας ζωής που δεν του αρέσει, να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και γνωρίζοντας τις ζωές των άλλων ανθρώπων να τους αγαπήσει και μαζί με αυτούς να αγαπήσει και τον εαυτό του. Ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο και τον πόνο. Το θέατρο σε συμφιλιώνει και με τα δυο.

- Οι δικοί σας δέχτηκαν την απόφασή σας αυτή θετικά;

Τους ξεγέλασα. Έδωσα στη Νομική Σχολή στην οποία δε χρειάστηκε και μεγάλη προσπάθεια για να αποτύχω και ταυτόχρονα τους είπα ότι πέρασα σε ένα παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών με εξειδίκευση στο θέατρο. Είναι σχολή που δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα αυτή, εγώ όμως κάθε μέρα πήγαινα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου και… τάιζα το όνειρό μου.

- Έχετε πρωταγωνιστήσει σε πολλά κι αξιόλογα έργα στο θέατρο φυσικά, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο. Ποιον απ όλους σας τους ρόλους ξεχωρίζετε;

Τον Οιδίποδα Τύραννο και τον Τεβιέ από τον Βιολιστή στη Στέγη.

- Ποιος σας βοήθησε στα πρώτα σας βήματα;

Ο Ζυλ Ντασέν, η Μελίνα Μερκούρη και ο Γιάννης Φερτής που με διάλεξαν για τον πρώτο μου ρόλο. Από κει και πέρα άρχισα ένα μαγικό ταξίδι που με βοήθησαν πολλοί άνθρωποι και πάνω από όλα το κοινό.

- Ποιον άνθρωπο εμπιστεύεστε πιο πολύ;

Τη γυναίκα μου, την Εύα

- Πιστεύετε ότι κάθε φορά που ένας ηθοποιός υποδύεται ένα ρόλο πρέπει να μην είναι ο εαυτός του, αλλά να …μετενσαρκώνεται στο  ρόλο αυτό ; Πότε αποδίδει καλύτερα;

Η απόλυτη ταύτιση είναι ένας μύθος και μια ουτοπία. Ο πραγματικός καλλιτέχνης ταξιδεύει πάνω σε γραμμές τραίνου, το ένα του πόδι πατάει στο ρόλο και το άλλο στο ταλέντο, την προσωπικότητα του, τη γνώση του. Τέχνη χωρίς προσωπικό σχόλιο δεν υπάρχει.

- Είναι κάποιος ρόλος που θα θέλατε να παίξετε κι ακόμη δεν σας δόθηκε η ευκαιρία;

Νομίζω πως αν ήταν μόνον ένας θα σας τον έλεγα. Αλλά με χαρακτηρίζει τέτοια απληστία σε ό,τι έχει να κάνει με το θέατρο που νομίζω πως ακόμα βρίσκομαι στην αρχή.

- Ποιο είδος θεάτρου σας αρέσει περισσότερο να παίζετε;

Το καλό θέατρο.

 - Μιλήστε μας για την φετινή σας παράσταση, για το έργο, πως το επιλέξατε;

Το έργο επεξεργάζεται ένα τεράστιο θέμα, την ατομική ευθύνη. Ένιωσα ότι η χώρα μου και ο κόσμος αυτή την εποχή πρέπει να σκύψει πολύ σοβαρά πάνω στο θέμα της ατομικής ευθύνης. Έχοντας απομακρυνθεί όλες αυτές τις δεκαετίες από τις άξιες, την τέχνη, την ηθική, την αισθητική, αλλά και την ατομική ευθύνη καταλήξαμε να έχουμε κρίση ατομική, κοινωνική και οικονομική. Χρειαζόμαστε εκπαίδευση από την αρχή.

- Παρ όλη την κρίση, έρχεται ο κόσμος στο θέατρο;

Το γενικό ποσοστό της χρονιάς έχει μειωθεί. Αλλά η καλή παράσταση και το σημαντικό έργο πάντα θα έχουν κόσμο.

- Έχετε χόμπι;

Όχι, κανένα. Αλλά μου αρέσουν οι σύντομες δραπετεύσεις από την πρωτεύουσα.

- Πιστεύετε στην τύχη, στη μοίρα;

Ναι. Αλλά περισσότερο πιστεύω στην προσωπική προετοιμασία του καθενός να εκμεταλλευτεί την όποια τύχη και να παλέψει με την καταραμένη ατυχία.

- Πως αντιδράτε στην κατάσταση που περνά η χώρα μας την περίοδο αυτή; Τι θα θέλατε να πείτε στους πολιτικούς και στους συμπολίτες μας;

Στους πολιτικούς θα ήθελα να τους πω να πάνε να κάνουν καμία δουλειά, και στους συμπολίτες μας να βρουν καινούριους πολιτικούς.

- Έχετε δυο νέα αγόρια. Είναι εδώ, σπουδάζουν εκτός; Θα τα παροτρύνατε να φύγουν για έξω, όπως αρκετοί νέοι κάνουν τώρα;

Προς το παρόν και οι δυο υπηρετούν την πατρίδα, την οποία κάποιοι την πρόδωσαν. Αν μεθαύριο αυτή η πατρίδα δεν έχει να τους προσφέρει ούτε ένα κομμάτι ψωμί, δε θα είχα καμία αντίρρηση να φύγουν μετανάστες στη Γερμανία και να ξαναρχίσουν την ιστορία της πατρίδας μας από την αρχή.

- Πως βλέπετε τη σημερινή νεολαία με τα τραγικά που συμβαίνουν γύρω της;

Έχουν δίκιο σε όλα, και καλά θα κάνουν να το διεκδικήσουν. Αυτά τα λαμόγια που τους κυβέρνησαν πρέπει να πάνε στη φυλακή. Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν είμαι από αυτούς που γενικεύουν, ποτέ δεν έφταιγαν και οι 300 και ίσως οι φταίχτες να είναι πιο πολλοί έξω από τη Βουλή παρά μέσα

- Τι ευχή θα θέλατε να κάνετε;

Ας είναι εφιάλτης, Θεέ μου, και ας ξυπνήσω.