Αξιοπρέπεια ή εξαθλίωση το πραγματικό δίλημμα!

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΑΚΗΣ

Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν τόσο οι δηλώσεις ξένων αξιωματούχων όσο και τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου για τον κίνδυνο που διατρέχουν οι Έλληνες αν επιστρέψουν σε άλλο νόμισμα πέραν του Ευρώ. 

Τα παραπάνω, με ιδιαίτερη έμφαση, συνεπικουρούνται από μερίδα εγχώριων πολιτικών κύκλων και δημιουργούν εύλογα έντονη αγωνία στους πολίτες οι οποίοι δικαίως αναρωτιούνται για το ποια είναι η σωστή απάντηση στο ερώτημα ευρώ ή δραχμή ή, διατυπώνοντας πιο σωστά το ερώτημα, Ευρωζώνη (χώρες ΕΕ με κοινό νόμισμα) ή Ευρωπαϊκή Ένωση (σκέτο);

Η απάντηση θα μπορούσε σχετικά εύκολα να έρθει αν λάβουμε υπόψη  την πραγματικότητα όπως αυτή αντλείται κυρίως από την εμπειρία και όχι από μια αόριστη θεωρία, όπως με μεγάλη προσοχή επιδιώκουν τόσο τα ΜΜΕ όσο και οι πολιτικοί κύκλοι με σκοπό την πρόκληση σύγχυσης και, εξ αυτού, την υφαρπαγή ψήφου λόγω άγνοιας. 

Η πρώτη πραγματικότητα αφορά το ξεκαθάρισμα ότι σήμερα υπάρχουν 10 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχουν ευρώ το οποίο έχουν οι υπόλοιπες 17 χώρες οι οποίες αποτελούν την λεγόμενη Ευρωζώνη.

Ως 1ο συμπέρασμα βγαίνει ότι Ευρωζώνη δεν είναι ταυτισμένη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι έξω από το ευρώ δεν συνεπάγεται καταστροφή της χώρας που επιλέγει να είναι μεν στην ΕΕ αλλά μην έχει κοινό νόμισμα, άλλως, να είναι έξω από την Ευρωζώνη. Η Αγγλία και η Σουηδία είναι τα ηχηρά παραδείγματα χωρών ΕΕ εκτός Ευρωζώνης.   

Η δεύτερη πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα μπήκε στο Ευρώ το 1999 με τυμπανοκρουσίες μεν αλλά 10 χρόνια μετά πτωχεύει και η Γερμανία πλουτίζει!!

Ως 2ο συμπέρασμα έχουμε συνεπώς ότι ευρωπαϊκές χώρες με το κοινό νόμισμα (Ευρώ) έχουν περισσότερους κινδύνους οικονομικής κατάρρευσης απ’ ότι πραγματικής και εγγυημένης ευημερίας. Τρανταχτό παράδειγμα Γερμανία (κυρίως) και Γαλλία κερδοφόρες έναντι των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου.

Τελικά, θα πρέπει όσοι θέτουν διλήμματα ονομασίας νομίσματος συναλλαγών, να απαντούν στις ατέρμονες αναλύσεις τους περί καταστροφής, για ποιους συγκεκριμένα ανθρώπους τελικά θα είναι αυτή η καταστροφή όταν δεν έχεις το πολυδιαφημισμένο ευρώ σήμερα: Για τους απολυμένους; Για τους άνεργους; Για τους νέους με 50% ανεργία; Για τους επαγγελματίες που εξαφανίζονται με εξοντωτικούς ρυθμούς ή για τους συνταξιούχους;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση που ισοδυναμεί με Γερμανική Ευρώπη έχει αποδείξει ότι μέχρι σήμερα η ένταξη σε κοινό (Γερμανικό ουσιαστικά) νόμισμα δεν εγγυάται στα κράτη την ευημερία των κατοίκων τους και ότι το ευρώ ως (γερμανικό) νόμισμα συναλλαγής ή άλλως η νομισματική ένωση ή άλλως η Ευρωζώνη, δεν μπορεί να προσφέρει πραγματική - εγγυημένη ευημερία για όλους τους Ευρωπαίους αλλά μόνο για τους συγκεκριμένους Ευρωπαίους (βλ. Γερμανούς). 

Με βάση συνεπώς τη γνώση που παράγεται από αντικειμενικά δεδομένα, οι πολίτες για κάθε  απόφαση ζωής πρέπει να εξαφανίσουν από την «οθόνη» είτε της τηλεόρασης είτε του μυαλού,  όσους θέτουν διλλήματα ανύπαρκτα και παραπλανητικά περί (γερμανικού) ευρώ ή δραχμής καθώς αυτό που θα ενδιαφέρει τον Έλληνα ή τον πολίτη του νότου,  δεν είναι πως θα ονομάζεται το νόμισμα που θα συναλλάσσεται, αλλά αν θα έχει νόμισμα στην διάθεση του με δυνατότητα για να συναλλάσσεται και σε ποια Ευρωπαϊκή Ένωση που θα ζει όχι ως επαίτης της κάθε Γερμανίας αλλά με την αξιοπρέπεια που του την έχουν κλέψει και που πρέπει να την πάρει πίσω διότι και την δικαιούται και την αξίζει.