«Δημοκρατία αντί για δημοσιονομικό σύμφωνο»!!

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΣΙΟΜΠΑΝΗΣ

Ολοένα και περισσότερες φωνές συμπαράστασης ακούγονται για την  Ελλάδα. Σε αυτό έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα ψύχραιμες φωνές Γερμανών ακαδημαϊκών αλλά και πολιτικών οι οποίοι έλαβαν θέση με άρθρα τους και άλλες παρεμβάσεις, εξηγώντας στην κοινωνία εμμέσως ότι ο λαϊκισμός που επικρατεί  μόνο ζημιά κάνει και ότι όσο καθυστερεί η αποφασιστική πολιτική παρέμβαση, τόσο υψηλότερος θα έρθει ο λογαριασμός, εκτός κι αν αποφασιστεί ότι η Γερμανία δεν χρειάζεται πλέον την Ευρωπαϊκή Ένωση…

Μια τέτοια κίνηση υποστήριξης ήταν και η  επιστολή που έστειλε στη γερμανική εφημερίδα «Tageszeitung» η Ένωση για την Κριτική Κοινωνική Έρευνα, (Assoziation für kritische Gessellschaftsforschung AkG), την οποία υπογράφουν 120 προσωπικότητες της Γερμανίας και η οποία ασκεί σφοδρή κριτική στις αποφάσεις που λαμβάνονται το τελευταίο διάστημα στην Ευρώπη. Ο τίτλος της επιστολής . «Δημοκρατία αντί για δημοσιονομικό σύμφωνο».

Στο κείμενο που υπογράφουν καθηγητές πανεπιστημίων και στελέχη ερευνητικών ινστιτούτων και οργανισμών, αναφέρεται ότι η κρίση χρέους της Ευρωζώνης θα γίνει ακόμα πιο σκληρή και θα κορυφωθεί στις αρχές του 2013.   

Η εξέλιξή της, σύμφωνα με τους ακαδημαϊκούς και τους ερευνητές, θα οδηγήσει σε έναν «αυταρχικό νεοφιλελεύθερο συνασπισμό στον οποίο θα συμμετάσχουν καπιταλιστικές ενώσεις, χρηματοπιστωτικοί φορείς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η γερμανική κυβέρνηση και άλλες μεγάλες εξαγωγικές χώρες, οι οποίες θα περάσουν από τα κοινοβούλια το πρόσφατο «δημοσιονομικό σύμφωνο» των Βρυξελλών».

Οι συντάκτες του κειμένου υποστηρίζουν ότι «αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα απειλεί ολόκληρη την Ευρώπη: ανεργία, φτωχοποίηση ευρύτερων στρωμάτων του πληθυσμού, διάλυση του συστήματος υγείας, αύξηση των ψυχικών νοσημάτων και μείωση του προσδόκιμου ζωής».

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί το συγκλονιστικό ποίημα «Ντροπή της Ευρώπης» του γερμανού νομπελίστα GÜNTER GRASS, που δημοσιεύτηκε στις 27/05/2012 στην πρώτη σελίδα εφημερίδας του Μονάχου και στηλιτεύει την πολιτική που ασκεί η Ευρώπη στην Ελλάδα:

< Στου χάους το χείλος, γιατί με την αγορά δεν συνεμορφώθη,
Στέκεσαι μακριά της, από τη χώρα που το λίκνο σου δάνεισε.

Ότι με την ψυχή γύρευες, θεώρησες ότι βρήκες,
τώρα το περιφρονείς, για παλιοσίδερα το υπολογίζεις.

Χρεωμένη, γυμνή διαπομπεύεται, μια χώρα που υποφέρει,
που ευγνωμοσύνη της χρωστάς όπως συνήθιζες να λες.

Χώρα σε φτώχεια καταδικασμένη, που τα διατηρημένα
πλούτη της μουσεία κοσμούν: λάφυρα που εσύ φυλάς.

Όσοι με όπλων βία λυμαίνονταν την ευλογημένη με νησιά χώρα,
στης στολής τους τον γυλιό τον Χέλντερλιν κουβαλούσαν.

Χώρα που μόλις και ανέχεσαι, που τους συνταγματάρχες της
κάποτε για συμμάχους ανεχόσουν.

Άνομη χώρα, που ο νόμος της εξουσίας
το ζωνάρι όλο και πιο σφιχτά της σφίγγει.

Σε πείσμα σου η Αντιγόνη ντύνεται στα μαύρα και απ’ άκρη σ’ άκρη
φοράει πένθος ο λαός που κάποτε σε φιλοξένησε.

Έξω από τη χώρα όμως του Κροίσου οι ακόλουθοι
στοίβαξαν ότι χρυσό λάμπει στα θησαυροφυλάκια σου. >

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μια μεταφραστική εκδοχή από την κ. Ανθή Βηδενμάιερ, Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας ΑΠΘ.