Γράφει η ΤΙΝΑ ΣΓΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Πριν από 5 εβδομάδες εντοπίστηκε σε ένα pet shop στο Μενίδι, μια μαϊμού, ένας Μακάκος Μακρόουρος, δεμένος με μια αλυσίδα, μέσα σε ένα τραγικό κλουβάκι. Ένα ακόμα λυπηρό παράδειγμα συμπεριφοράς συνανθρώπων μας απέναντι στα ζώα.
Tραγικό κλουβάκι.
Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, και με την ουσιαστική παρέμβαση της ΑΝΙΜΑ, του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ και άλλων φορέων, ξεκίνησε μια προσπάθεια «σωτηρίας» αυτού του άτυχου ζώου.
Μετά από ομόφωνη συμφωνία των εμπλεκόμενων υπηρεσιών, ο Mακάκος κατασχέθηκε, και εστάλη με εντολή του Δασαρχείου Πάρνηθας στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο.
Μετά από ομόφωνη συμφωνία των εμπλεκόμενων υπηρεσιών, ο Mακάκος κατασχέθηκε, και εστάλη με εντολή του Δασαρχείου Πάρνηθας στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο.
Εκεί, αφού το νάρκωσαν, έκοψαν την αλυσίδα γύρω από το λαιμό του, του πήραν αίμα για τις απαραίτητες εξετάσεις και του έκαναν τεστ για φυματίωση.
Ευτυχώς οι εξετάσεις ήταν καλές, και επομένως και η υγεία του καλή. Η συμβολή των παραγόντων του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, σε όλη αυτή την προσπάθεια είναι μεγάλη και σημαντική! Ο Mακάκος θα μείνει στο Πάρκο μέχρις ότου να εξασφαλισθεί η μεταφορά του στην Ολλανδία, σε ειδικό κέντρο φιλοξενίας αδέσποτων μαϊμούδων.
Μακάκος Μακρόουρος.
Το γλυκύτατο αυτό ζωάκι, όπως μάθαμε, το άφησε κάποιο παιδί στο pet shop με την αλυσίδα του, λέγοντας ότι πέθανε ο πατέρας του, που το είχε για 10 χρόνια (αλυσοδεμένο άραγε;) και δεν μπορεί να το κρατήσει πια.
Αυτό όμως που έχει μεγάλη σημασία, αυτό που πρέπει να υπογραμμίσουμε, είναι η καθολική ευαισθησία όλων αυτών των ανθρώπων που συνεισέφεραν σε αυτή την αποτελεσματική προσπάθεια: Δασαρχείο Πάρνηθας, Τμήμα Διεθνών Συμβάσεων (CITES), Αγροτικό Κτηνιατρείο Αχαρνών, η κυρία Νατάσσα Κομνηνού από την Επιστημονική Επιτροπή Εμπορίας Ειδών Αυτοφυούς Χλωρίδας και Άγριας Πανίδας.
Μακάρι να είναι αυτό η αφορμή για την πάταξη απαράδεκτων συνηθειών και γεγονότων, όπως η λειτουργία του ανοιχτού παζαριού ζώων στο Σχιστό, η παγίδευση άγριων πουλιών και το εμπόριό τους μέσω pet shops!!
Συγχαρητήρια για το ρεπορτάζ. Είναι χρήσιμο να δημοσιοποιούνται αυτές οι άθλιες πρακτικές κάποιων αλλά και οι προσπάθειες άλλων ως αντίβαρο στο κακό. Θα έπρεπε όμως να ξέραμε επακριβώς ποιοί κακοποίησαν τον κάθε μακάκο ή άλλα ζώα. Η διαπόμευση δεν βλάπτει, αντιθέτως ίσως περιορίζει παρόμοιες κακοποιές ορέξεις άλλων εμπόρων πόνου και δυστυχίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή