Η ηθοποιός Ηρώ Μουκίου....

Γράφει η ΤΙΝΑ ΣΓΟΥΡΟΠΟΎΛΟΥ

Η Ηρώ Μουκίου μπορεί να είναι μια θαυμάσια και ταλαντούχα ηθοποιός, και να έχει παίξει από τους πιο εύκολους μέχρι τους πιο απαιτητικούς ρόλους, μα πάνω απ όλα είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος, όσα χρόνια την γνωρίζω.......

Η Ηρώ γρήγορα κατάλαβε ότι κάτι άλλο πιο δυνατό την τραβούσε στη ζωή. Η Υποκριτική!!  

Και είχε δίκιο, γιατί πριν  τελειώσει τη Δραματική Σχολή της Μαίρης Βογιατζή - Τράγκα, συμμετείχε στη «Μανιάτισσα» του Πάνου Κοκκινόπουλου, ενώ ένα χρόνο μετά το 1989,  έπαιξε στα αγγλικά στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή. Γνωστή και αγαπητή όμως έγινε μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Οι αυθαίρετοι».

Όταν περιόδευε με την «Λοκαντιέρα» και βρέθηκε στη Λάρισα, γνώρισε εκεί τον μετέπειτα σύζυγό της που πολύ τον σέβεται και τον θαυμάζει, ψυχίατρο Θανάση Καλογερόπουλο ο οποίος αγάπησε την κορούλα της Σταυρίνα, και ζει έως σήμερα στο πλευρό του ασφαλής κι ευτυχισμένη.  

Όταν παντρεύτηκε έμεινε για τρία χρόνια στη Λάρισα και διετέλεσε πρόεδρος και καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεσσαλικού θεάτρου. 

Τώρα όμως επέστρεψε όλη η οικογένεια στην Αθήνα και η Ηρώ είναι δοσμένη στην 16αχρόνη Σταυρίνα της, τον άνδρα της και βέβαια στη δουλειά της που αγαπά τόσο πολύ. Η Ηρώ λατρεύει τα ζώα, τη ζωγραφική και την άθληση. 

Δεν είναι τυχαίο που η επιλεκτική πλέον ηθοποιός και παραγωγός πλάθει στη σκηνή του θεάτρου εντυπωσιακά διακριτούς και ολοκληρωμένους ρόλους. Αυτή την περίοδο, ανεβάζει ξανά το «Η φωνή της Λουντμίλα» και το «Κοπενγχάγη» στο Studio Μαυρομιχάλη.

Βρήκαμε λοιπόν την ευκαιρία να συνομιλήσουμε λίγο μαζί της......

-Κυρία Μουκίου  πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός; 

Ξαφνικά κι ενώ ήδη ήμουν φοιτήτρια στην Αγγλική φιλολογία. Η ανάγκη γεννήθηκε όταν κατάλαβα ότι ήθελα να ζω τις ζωές των άλλων.

-Ασχολείσθε αρκετά χρόνια με το θέατρο. Πείτε μας ποιον από τους ρόλους σας αγαπήσατε περισσότερο και γιατί; 

Θα σταθώ στη «φωνή της Λουντμίλα» γιατί πρόκειται για πρόσωπο υπαρκτό κι όχι μυθοπλασίας, αλλά κυρίως γιατί μ αυτή τη γυναίκα έχουμε ακριβώς την ίδια ηλικία και έχουμε βιώσει την απώλεια ....

-Ποιος από τους συμπρωταγωνιστές σας  σας έχει εντυπωσιάσει;

Δεν μπορώ να αναφερθώ σε έναν γιατί φοβάμαι ότι θα αδικήσω πολλούς.

-Πως βιώνετε εσείς στο επάγγελμά σας τώρα στην κρίση;

Την κρίση την βιώνω όπως όλοι οι Έλληνες. Ανεργία... Είμαστε τυχεροί όσοι δουλεύουμε έστω και περιστασιακά. Ευτυχώς έκανα πάντα καλή διαχείριση, δεν υπήρξα σπάταλη   κι έτσι τώρα δεν μου φαίνεται αβάσταχτη η στέρηση. Κι αν μπορούμε, να βοηθάμε και το συνάνθρωπό μας!

-Είστε υπέρ του να φεύγουν οι Έλληνες, για μια καλύτερη τύχη στα ξένα; Και πολλοί  ηθοποιοί φεύγουν. 

Θα ήθελα να μένουν εδώ οι νέοι άνθρωποι. Όμως δεν είμαι εγώ που θα τους καθορίσω το μέλλον , μόνο και μόνο από δεοντολογία! Το επάγγελμά μας είναι πολύ δύσκολο και μάλιστα στις ημέρες μας, κι οι νέοι πριν το σπουδάσουν θα πρέπει να το σκεφτούν καλά. Τώρα για τους καταξιωμένους, αν  βρίσκουν αλλού κάτι καλύτερο…

-Ποιο ρόλο θα θέλατε να παίξετε που δεν έχετε ακόμη υποδυθεί;

Έναν αντρικό ρόλο. 

-Γιατί διαλέξατε να επαναλάβετε αυτές τις παραστάσεις και φέτος;

Γιατί είναι επίκαιρες. Πρόκειται για δύο έργα της  ίδιας θεματικής ενότητας για  την ατομική ενέργεια, το θύμα και  οι θύτες. «Η φωνή της Λουντμίλα» (σε μετάφραση δική μου και σκηνοθεσία του Άρη Μπαφαλούκα) είναι  από το βιβλίο του Σουηδού δημοσιογράφου –σκηνοθέτη Γκούναρ Μπεργκντάλ «το χρονικό του Τσερνομπίλ». Όταν στις 26^ης Απριλίου 1986 στο Τσερνομπίλ  εξερράγη ο πυρηνικός αντιδραστήρας άλλαξαν όλα.

Οι επιπτώσεις χειρότερες από τη βόμβα στη Χιροσίμα, κάνουν αισθητή την παρουσία τους ακόμα και σήμερα και η παράσταση γίνεται πιο επίκαιρη αν αναλογιστούμε το συμβάν στην Φουκουσίμα και τις πυρηνικές δοκιμές στη Β. Κορέα.

Το έργο αφορά τη συγκλονιστική  εξομολόγηση μιας γυναίκας που  στα 22 της  έζησε τη φρίκη  του Τσερνομπίλ κι ο  άντρας της ήταν ο πρώτος πυροσβέστης  που έχασε τη ζωή του στα 25 του, στον αντιδραστήρα.

Όσο για την «Κοπεγχάγη» του Μάικλ  Φρέιν, είναι  βασισμένο σε μια συνάντηση - γεγονός, ανάμεσα στους δύο  σημαντικότερους νομπελίστες φυσικούς όλων των εποχών, τον Γερμανό  Χάιζενμπεργκ (1901 -1976) και τον Δανό  Μπορ (1885 -1962) - από τους θεμελιωτές της κβαντικής θεωρίας - μαζί με την γυναίκα του Μπορ, Μαργκρέτε (1890-1984).

Ο Φρέιν δημιούργησε μια φανταστική συζήτηση μετά τον θάνατό τους που θα έδινε τέλος στις εκκρεμότητες σχετικά με το τι ακριβώς ειπώθηκε μεταξύ τους στη σύντομη συνάντησή τους το 1941 που απετέλεσε και το τέλος της προσωπικής τους σχέσης.

Τα έργα  παρουσιάζονται για πρώτη  φορά εναλλάξ , από 6 Μαρτίου 2013, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00 στο Studio Μαυρομιχάλη.

-Δεν πιστεύετε ότι ο κόσμος θα ερχόταν πιο εύκολα στο θέατρο για να δει κάτι πιο «ελαφρύ»;

Ο κόσμος πηγαίνει στο θέατρο για να δει μια καλή παράσταση. Αυτή μπορεί να είναι κωμωδία ή δράμα. Φτάνει να μην κοροϊδεύεις τον θεατή. Όλα έχουν το χώρο τους στην ψυχή του ανθρώπου. Και το γέλιο και το δάκρυ. Αρκεί να είναι η αλήθεια μας... 

-Τι θα θέλατε να πείτε στους πολιτικούς μας;

Ότι θα έπρεπε να ντρέπονται.......

-Tι απεχθάνεστε στους ανθρώπους;

Την ψεύτικη κολακεία, το απατηλό καλόπιασμα, τη ρουφιανιά. Αυτά με κάνουν έξαλλη, γιατί εγώ είμαι ντόμπρος άνθρωπος και ότι έχω θα το πω μπροστά στον καθένα.

 -Τι ευχή θα κάνατε για την Ηρώ Μουκίου; 

Να προλάβει να δει ένα καλύτερο αύριο για την κόρη της και γενικότερα για όλους!