Παρουσιάζει ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Όταν η διάσωση της Dexia, μιας και μόνο ευρωπαϊκής τράπεζας, κόστισε πάνω από 100 δις ευρώ, είναι προφανές ότι τα 6 δις που θα δώσει το «κούρεμα» των καταθέσεων στην Κύπρο δεν είναι ουσιαστικό αλλά καθαρά συμβολικό μέτρο.
Ο λόγος που επίσημα προβάλλεται (να συμμετάσχουν όλοι στη διάσωση), υποκρύπτει, κατά τη γνώμη μου, δυο άλλες, όχι και τόσο «ένδοξες» σκοπιμότητες:
- η πρώτη είναι να σπάσει το «ταμπού» της δια της βίας απόσπασης μέρους των καταθέσεων, σε όλη την Ευρώπη.
- η δεύτερη, να «τσακιστεί» η Κύπρος ως «φορολογικός παράδεισος», αφού δεν θα είναι πλέον ασφαλείς οι καταθέσεις.
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και λίγα χρόνια ζούμε μια πρωτοφανή φρενίτιδα εναντίον των χωρών που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι, με το σκεπτικό της πάταξης της φοροδιαφυγής και τη σχετική «ηθικολογία» που περιβάλλει όλη αυτή την πολιτική σε διεθνές επίπεδο.
Κανείς δεν θα διαφωνούσε, αν η όλη μεθόδευση δεν είχε μια ισχυρή δόση υποκρισίας, σε τέτοιο βαθμό που να μας βάζει σε υποψία ότι τα πραγματικά κίνητρα είναι η συγκέντρωση των συναλλαγών σε λίγα μόνο χρηματο-οικονομικά κέντρα, όπως το Λονδίνο ή οι ΗΠΑ.
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και λίγα χρόνια ζούμε μια πρωτοφανή φρενίτιδα εναντίον των χωρών που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι, με το σκεπτικό της πάταξης της φοροδιαφυγής και τη σχετική «ηθικολογία» που περιβάλλει όλη αυτή την πολιτική σε διεθνές επίπεδο.
Κανείς δεν θα διαφωνούσε, αν η όλη μεθόδευση δεν είχε μια ισχυρή δόση υποκρισίας, σε τέτοιο βαθμό που να μας βάζει σε υποψία ότι τα πραγματικά κίνητρα είναι η συγκέντρωση των συναλλαγών σε λίγα μόνο χρηματο-οικονομικά κέντρα, όπως το Λονδίνο ή οι ΗΠΑ.
Να παρατηρήσω εδώ ότι φορολογικοί παράδεισοι, κι απ’ τους σημαντικότερους στον κόσμο γα τις εταιρείες holding, είναι οι αξιοπρεπέστατες Ολλανδία και Ιρλανδία, (η τελευταία υπό Μνημόνιο, αλλά χωρίς να χάσει το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς της), καθώς και περίπου 50 άλλες χώρες. Φορολογικός παράδεισος είναι και η Ελλάδα, με ειδικό καθεστώς για τις ξένες εταιρείες, τις λεγόμενες «εταιρείες του Νόμου 89»…
Αλλά, όλα αυτά ωχριούν μπροστά στο μέγεθος των συναλλαγών των δυο μεγαλύτερων φορολογικών παραδείσων του κόσμου, εκεί όπου κινείται το μεγαλύτερο μέρος του «γκρι» χρήματος της φοροδιαφυγής, αλλά και του καθεαυτού «μαύρου»: το Λονδίνο και οι ΗΠΑ.
Για όποιον δεν το ξέρει, η Αγγλία έχει αναγάγει σε επιστήμη μια ειδική μορφή εταιρείας, την LLP ή Limited Liability Partnership, δηλαδή μια Ετερόρρυθμη Εταιρεία φορολογικά «διαφανή».
Το σχήμα έχει συνήθως τρεις «ορόφους»: την LLP, τους μετόχους της (καθαρές offshore του τύπου BVI - εταιρείες των British Virgin Islands) και μια θυγατρική λ.χ. μια Ρωσική ή Ουκρανική εταιρεία.
Με τις LLP’s του Λονδίνου γίνεται η μεγαλύτερη ανατιμολόγηση προϊόντων και υπηρεσιών στον κόσμο, με απώλειες δεκάδων δισεκατομμυρίων φορολογικών εσόδων για τις τρίτες χώρες. Αλλά, σςςςς.......μόνο η Κύπρος φταιει!
Αν πάμε στις ΗΠΑ, τα πράγματα παίρνουν άλλη διάσταση. Κατ’ αρχάς ορισμένες Πολιτείες, όπως το Delaware και η Montana, το έχουν κάνει επάγγελμα να ιδρύουν (ακόμη και μέσω Ιντερνέτ και με ελάχιστο κόστος) αφορολόγητες Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης (LLC’s), αδιαφορώντας πλήρως για το τι είδους συναλλαγές γίνονται μέσω αυτών, φτάνει οι ιδιοκτήτες των εταιρειών να είναι ξένοι και η δραστηριότητά τους να γίνεται εκτός των ΗΠΑ.
Μια πρόσφατη μελέτη τριών Αμερικανών πανεπιστημιακών(*), οι οποίοι απευθύνθηκαν σε 3.700 γραφεία ίδρυσης εταιρειών σε όλο τον κόσμο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χαλαρότερη τήρηση των νόμων όσον αφορά την ανωνυμία στις offshore εταιρείες, (και κατά συνέπεια ο μεγαλύτερος κίνδυνος χρήσης τους για παράνομους σκοπούς), συναντάται στις ΗΠΑ. Λεει η μελέτη (στη σ. 23):
«It is easier to obtain an untraceable shell company from incorporation services in the United States than in any other country save Kenya
Μόνο η Κένυα είναι χαλαρότερη απ’ τις ΗΠΑ, στο να ιδρύσεις ανώνυμα μια εταιρεία. Ανάλογα συμπεράσματα βγάζει η έρευνα και για πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά τι σημασία έχουν αυτά; Αφού για όλα τα προβλήματα των offshore, φταιει η Κύπρος.......
Η τιμωρία της Κύπρου θα περιβληθεί σίγουρα με «ηθικό» περιτύλιγμα. Και θα αποτελέσει παράδειγμα για το τι παθαίνουν οι χώρες που φιλοξενούν φορολογικούς παραδείσους. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένα ακόμη επεισόδιο στην αρένα του διεθνούς ανταγωνισμού μεταξύ χρηματοπιστωτικών κέντρων. Και ένα ακόμη χτύπημα στην αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η συνέχεια αναμένεται ζοφερή για όλη την Ευρώπη.........
(*) «Global Shell Games: Testing Money Launderers’ and Terrorist Financiers’ Access to Shell Companies», September 2012
Michael Findley, University of Texas at Austin
Daniel Nielson, Brigham Young University
Jason Sharman, Griffith University.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου